اثرات عمل آوری با هیدروکسید سدیم، اکسید کلسیم، اسید هیدروبرومیک و پراکسید هیدروژن بر ارزش تغذیه ای بقایای عدس

این پژوهش به منظور بررسی تاثیر تیمارهای هیدروکسید سدیم (50 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، اکسید کلسیم (160 گرم در کیلوگرم ماده خشک)، اسید هیدروبرومیک (60 میلی لیتر در کیلوگرم ماده خشک) و پراکسید هیدروژن (57 میلی لیتر در کیلوگرم ماده خشک) بر ارزش تغذیه ای بقایای عدس انجام گرفت. فراسنجه های تولید گاز با استفاده از آزمون تولید گاز اندازه گیری شدند. قابلیت هضم نمونه   ها با استفاده از روش کشت بسته تعیین شد. عمل آوری بر ترکیب شیمیایی نمونه ها موثر بود (0/05>p). تیمارهای اکسید کلسیم، پراکسید هیدروژن و هیدروکسید سدیم باعث افزایش خاکستر شدند. مقدار پروتیین خام در نمونه های عمل آوری شده کاهش یافت. کم ترین مقدار در تیمارهای پراکسید هیدروژن و اکسید کلسیم مشاهده شد. تیمارهای پراکسید هیدروژن و هیدروکسید سدیم مقدار الیاف نامحلول در شوینده خنثی و اسیدی را کاهش و در مقابل مقدار کل مواد مغذی قابل هضم و انرژی خالص برای شیردهی و رشد را افزایش دادند. پتانسیل تولید گاز و فراسنجه های تخمینی مربوط به آن در نمونه های عمل آوری شده کم تر از شاهد بود (0/0001>p). قابلیت هضم ماده خشک در تیمارهای هیدروکسید سدیم و اکسید کلسیم، و قابلیت هضم ماده آلی در تیمارهای اسید هیدروبرومیک و اکسید کلسیم کاهش یافت (0/0001>p). همه تیمارها مقدار عامل تفکیک را افزایش دادند (0/0001>p). بیش ترین مقدار در تیمارهای پراکسید هیدروژن و اسید هیدروبرومیک مشاهده شد. پراکسید هیدروژن توده میکروبی تولید شده و بازده آن را افزایش داد (0/0001>p). در مجموع، هر چند که عمل آوری باعث بهبود ترکیب شیمیایی بقایای عدس شد، اما تاثیر مثبتی بر فراسنجه های تولید گاز و قابلیت هضم برون تنی نمونه ها نداشت.