مقایسه میزان ایجاد افراد عقیم در گوپی (Poecilia reticulata) و سیچلاید گورخری (Cichlasoma nigrofasciatum) تحت تیمار خوراکی هورمون 17آلفا- متیل تستوسترون

عقیم سازی ماهیان معمولا با هدف دستیابی به رشد بیش تر و جلوگیری از تولید مثل زودهنگام و نامطلوب انجام می شود. تغییر جنسیت و عقیم سازی با هورمون های استروییدی یکی از روش های مرسوم در آبزی پروری ماهیان زینتی می باشد؛ هم چنین تفاوت در میزان حساسیت ماهیان زنده زا و تخم گذار به تیمار هورمونی به اثبات رسیده است. بنابراین پژوهش حاضر با هدف بررسی مقایسه ای میزان بروز عقیمی ناشی از تیمار خوراکی هورمون 17آلفا-متیل تستوسترون (MT) در گونه زنده زای گوپی Poecilia reticulata و گونه تخم گذار سیچلایدگورخری Cichlasoma nigrofasciatum، انجام پذیرفت. بچه ماهیان گوپی و سیچلایدگورخری در هفت گروه جداگانه تقسیم شدند و هر گروه هم زمان با اولین تغذیه خارجی به ترتیب با استفاده از غذای واجد 30، 60، 100، 150، 200، 300 و صفر (شاهد) میلی گرم هورمون 17 آلفا-متیل تستوسترون به ازای هر کیلوگرم غذا، 6 وعده در روز به مدت 40 روز غذادهی شدند. هر تیمار با سه تکرار و تعداد 40 قطعه ماهی انجام شد. پس از پایان دوره تجویز هورمون، گناد ماهیان مورد بررسی بافت شناسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که تیمار 300 میلی گرم هورمون MT به ازای هر کیلوگرم غذا در ماهی سیچلاید گورخری منجر به تولید 97/6% و در ماهی گوپی منجر به تولید 37/7% افراد عقیم گردید که با سایر تیمارها اختلاف معنی داری داشت (P<0/05)، هم چنین نتایج نشان داد که رابطه مستقیم و معنی داری بین افزایش غلظت هورمون و تولید افراد عقیم وجود دارد. ماهیان سیچلاید گورخری در مقایسه با گوپی در خصوص تاثیرپذیری از هورمون حساسیت بیش تری نشان دادند. در نتیجه گیری کلی می توان بیان نمود که استفاده از غذای حاوی هورمون سبب ایجاد جمعیت های عقیم شده و بدین ترتیب از تولید مثل زودهنگام و نامطلوب جلوگیری می شود. در نتیجه کاهش مدت زمان لازم برای رسیدن ماهی ها به اندازه فروش، به لحاظ بهره وری زمانی و اقتصادی برای کارگاه های تکثیر و پرورش مفید است.