ارزیابی تحمل به خشکی درلاین های منتخب سویا

بررسی عوامل و تنشهای محیطی بر ترکیب اسیدهای چرب روغن سویا و شناسایی ارقام متحمل به کمآبی یکی از راهکارهای مناسب جهت اصلاح و بهبود کیفیت روغن آن میباشد.

اثر تنش کمآبی بر ویژگیهای کیفی و عملکرد روغن دانه 03 ژنوتیپ سویا به صورت اسپلیت پلات در قالب طرح بلوکهای کامل تصادفی در سه تکرار در کرج طی دو سال ارزیابی شد که در آن آبیاری در سه سطح شامل آبیاری مطلوب، تنش متوسط و شدید بهترتیب بر اساس ،01 011 و 001 میلیمتر تبخیر از تشتک تبخیر کلاس A به- عنوان عامل اصلی و ژنوتیپهای سویا به عنوان عامل فرعی بودند.

نتایج نشان داد که اثر متقابل سال×آبیاری×ژنوتیپ بر عملکرد روغن دانه، درصد روغن، اسید اولییک، لینولنیک و آراشیدیک معنیدار بود. عملکرد روغن سویا در شرایط تنش متوسط و شدید بهترتیب 27 و 33 درصد کاهش یافت. ژنوتیپهای Saba و 3935A×Williams بهترتیب با متوسط 022 و 027 کیلوگرم در هکتار بیشترین عملکرد روغن را داشتند. درصد اسید پالمیتیک در تنش متوسط و شدید 2/6 و 0/2 درصد در مقایسه با آبیاری مطلوب کاهش یافت. در حالیکه اسید استیاریک در شرایط تنش متوسط و شدید با افزایش 9/0 و 01/3 درصد مواجه شد. در شرایط آبیاری مطلوب لاین425002L با 22/1 درصد، در شرایط تنش متوسط لاینهای Century×Williams و 425002L با 20/6 و 20/0 درصد و در شرایط تنش شدید ژنوتیپهای Saba و 425002L با 20/0 و 20/0 درصد از بیشترین میزان اسید اولییک و روغن دانه بالا برخوردار بودند.

در شرایط آبیاری مطلوب رقم صبا، در شرایط تنش متوسط رقم صبا و 3935A×Williams و در تنش شدید 3935A×Williams بیشترین عملکرد روغن را داشتند و لاینهای 425002L و Century×Williams در کلیه سطوح تنش از بالاترین کیفیت روغن برخوردار بودند.