اثربخشی مداخله خانواده مدار با استفاده از فضای مجازی بر تکانشگری در مبتلایان به اختلال دوقطبی

اختلال دوقطبی یکی از رایج ترین اختلال های روانی است. مشخصه اصلی این اختلال دوره های تکرار شونده شیدایی و افسردگی است. تکرار این دوره ها بر حیطه های مختلف زندگی از جمله شناخت، هیجان، روابط و عملکرد زندگی تاثیر نامطلوب می گذارد. هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله خانواده مدار با استفاده از فضای مجازی بر تکانشگری در مبتلایان به اختلال دوقطبی بود. برای این منظور طی یک پژوهش نیمه آزمایشی با پیش آزمون _پس آزمون و پیگیری 30 نفر از بیماران مبتلا به اختلال دوقطبی مراجعه کننده به مراکز مشاوره و خدمات روان شناختی به همراه  اعضای خانواده آنها را  انتخاب و به به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. آزمودنی ها قبل، بعد و دو ماه بعد از اتمام پژوهش از نظر تکانشکری مورد آزمون قرار گرفتند. مداخله خانواده مدار مبتنی بر رویکرد میکلوویتز با استفاده از فضای مجازی برای گروه آزمایش اجرا شد. نتایح تحلیل واریانس با اندازه گیری های مکرر نشان داد مداخله خانواده مدار مبتنی بر رویکرد میکلوویتز با استفاده از فضای مجازی در نمرات تکانشگری گروه آزمایش موثر است. در نتیجه می توان گفت مداخله خانواده مدار با رویکرد میکلوویتز می تواند در بهبود تکانشگری در مبتلایان به اختلال دوقطبی موثر باشد.