تاثیر آموزش پیش از ازدواج واقعیت محور بر نوع تصمیم گیری و خودکارآمدی ازدواج در پسران مجرد

مقدمه:

 ازدواج موفق یک رابطه رو به رشد پویاست که در آن هر دو شریک زندگی برای رسیدن به رضایت شخصی به رشد خود ادامه می دهند. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش پیش از ازدواج واقعیت محور بر نوع تصمیم گیری و خودکارآمدی ازدواج در بین پسران مجرد در شهر بوشهر انجام شد.

طرح پژوهش حاضر از نوع مطالعه نیمه تجربی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری این پژوهش شامل پسران مجرد و دانشجوی شهر بوشهر بود. نمونه پژوهش شامل 30 نفر بود که به روش نمونه گیری در دسترس انتخاب و به طور تصادفی در گروه آزمایش و گروه کنترل گمارده شدند. شرکت کنندگان به پرسشنامه های سبکهای تصمیم گیری اسکات و بروس (1995) و مقیاس خودکارآمدی ازدواج دیباج و همکاران (1393) پاسخ دادند. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس چند متغیری تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که نوع تصمیم گیری بر افزایش سبک عقلایی و کاهش سبک های شهودی، وابستگی، آنی، اجتنابی و افزایش خودکارآمدی ازدواج نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری داشته است.

نتایج حاکی از تاثیر آموزش پیش از ازدواج واقعیت محور بر نوع تصمیم گیری و خودکارآمدی ازدواج پسران مجرد بود؛ و می توان از آن به عنوان یک مداخله مهم و کلیدی در حوزه مشاوره پیش از ازدواج بکار گرفته شود. همچنین، نتایج این تحقیق می تواند مورد استفاده متخصصان مشاوره خانواده و ازدواج قرار بگیرد.