ارتباط بار عاطفی و تاب آوری پرستاران در بخش های عمومی

شفقت نسبت به بیمار و درگیری عاطفی با بیماران اگرچه پیامدهای مثبت برای بیمار و پرستار در پی دارد اما از سخت ترین بخش های پرستاری است. این مطالعه با هدف بررسی ارتباط بین بار عاطفی و تاب آوری پرستاران در بخش های عمومی انجام شد.

این مطالعه یک مطالعه توصیفی همبستگی و مقطعی است که در فاصله بین دی ماه لغایت اسفند ماه 1400 انجام گرفت. در این مطالعه 252  نفر از پرستاران شاغل در بخش های عمومی یکی از مراکز درمان تهران به صورت سهمیه ای و در دسترس وارد مطالعه شدند. این پرستاران حداقل یک سال سابقه کار در این بخش ها را داشتند. فرم اطلاعات دموگرافیک و شغلی، و پرسشنامه  های بار عاطفی و تاب آوری شخصی پرستاران جهت جمع آوری داده ها به صورت الکترونیک برای مشارکت کننده ارسال شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از آمار توصیفی و تحلیلی انجام شد. 

نتایج نشان داد که  میانگین نمره بار عاطفی پرستاران 926/7± 37/63 و میانگین نمره کل تاب آوری پرستاران 553/0 ± 98/3 بود. ارتباط مثبت و معنی داری  بین بار عاطفی و تاب آوری پرستاران شرکت کننده در مطالعه وجود داشت. (001/>P)

 با توجه به وجود بارعاطفی در پرستاران بخش های عمومی و نیز ارتباط مثبت آن با تاب آوری، سیاستگذاران و تصمیم گیرندگان سلامت باید استراتژی هایی را برای کاهش بار عاطفی پرستاران به کار ببندند تا بتوانند مراقبت با کیفیت و مبتنی بر شفقت ورزی را به بیماران ارایه کنند.