تاثیر آموزش ذهنیت فلسفی بر افزایش اثربخشی شیوه آموزش مجازی دانشجویان دانشگاه پیام نور

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر آموزش ذهنیت فلسفی بر اثربخشی مولفه های آموزش مجازی دانشجویان انجام گرفت. روش این پژوهش نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون- پس آزمون با گروه کنترل بود. جامعه آماری پژوهش را دانشجویان دوره کارشناسی ارشد رشته برنامه ریزی درسی در دانشگاه پیام نور واحد تهران جنوب در سال تحصیلی1400-1399 تشکیل دادند. نمونه پژوهش شامل 32 دانشجو بود که به روش نمونه گیری تصادفی مبتنی بر هدف انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش (16 نفر) و کنترل (16 نفر) جایگزین شدند. پس از اجرای پیش آزمون، گروه آزمایش طی شش جلسه آموزشی شصت دقیقه ای و در مدت شش هفته متوالی، به روش یادگیری الکترونیکی، ابعاد ذهنیت فلسفی (جامعیت، تعمق و انعطاف پذیری) اسمیت (1956) را دریافت داشت، ولی گروه کنترل هیچ مداخله ای دریافت نکرد. ابزار گردآوری داده ها یک پرسش نامه 34 گویه ای محقق ساخته بود. روایی ابزار، به روش روایی محتوایی به تایید صاحبنظران و اساتید رسید، و پایایی آن نیز محاسبه و در سطح قابل قبول قرار گرفت. داده ها با استفاده از تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکوا) تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد که تفاوت معناداری بین دو گروه آزمایش و کنترل در تاثیر آموزش ذهنیت فلسفی بر اثربخشی شیوه آموزش مجازی وجود دارد. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که با آموزش و تقویت ذهنیت فلسفی دانشجویان جامعه هدف، می توان اثربخشی دوره های آموزش مجازی را در آن ها افزایش داد.