بررسی شیوع شناسی افکار خودکشی در بین دانشجویان پزشکی: نقش فرسودگی تحصیلی

خودکشی یک فرآیند چندمرحله ای شامل افکار خودکشی، برنامه ریزی برای خودکشی، تلاش برای خودکشی و عمل کردن برای پایان دادن به زندگی است؛ بنا‏براین، افکار خودکشی اولین گام برای پایان دادن به زندگی و یکی از پیش‏بینی کننده‏های عمل به خودکشی است (1). افکار خودکشی، گونه ای اشتغال فکری پیرامون مرگ است که هنوز جنبه ی عملی به خود نگرفته است (2). بررسی خودکشی در دانشجویان پزشکی به دلیل این که نیروی فعال جامعه هستند، از اهمیتی دو ‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏‏چندان برخوردار است (3). شایع ترین دلایل اقدام به خودکشی در این قشر شامل استرس در مورد تحصیل، نگرانی‏های مربوط به روابط، مشکلات خانوادگی، افسردگی، ناامیدی، اضطراب و نگرانی‏های مالی است (4). مطالعه مروری انجام شده در 43 کشور دنیا پیرامون شیوع افسردگی و افکار خودکشی در دانشجویان پزشکی حاکی از شیوع 3/9 تا 9/55 درصدی داشت (5). به صورت اختصاصی نیز بررسی های انجام شده در کشورهای مختلف نیز نشان داد افکار خودکشی در دانشجویان پزشکی کشورهای پاکستان 6/36% (6)، مصر 7/12% (7)، بنگلادش 6/17% (8)، هندی 9% (9)، ایران 16% (10) از شیوع بالایی برخوردار است.