طراحی الگوی تجربه شغلی منابع انسانی و برنامه ریزی راهبردی در سازمان های ورزشی

بهره گیری از تجربه شغلی کارکنان می تواند یکی از راه های تدوین بهتر برنامه ریزی راهبردی در سازمان ها باشد. پژوهش حاضر با هدف طراحی الگو تجربه شغلی منابع انسانی و برنامه  ریزی راهبردی در سازمان های ورزشی در سال 1399 انجام شد.

روش پژوهش،  توصیفی- همبستگی است. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه کارکنان و مدیران وزارت ورزش و جوانان کشور به تعداد 890 تن بودند. تعداد نمونه 380 تن با استفاده از فرمول Cochran تعیین شد و به روش نمونه گیری تصادفی ساده با روش قرعه کشی انتخاب و وارد پژوهش شدند. ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه جمعیت شناختی، "پرسشنامه تجربه شغلی" (Work Experience Questionnaire) و "پرسشنامه برنامه ریزی راهبردی" (Strategic Planning Questionnaire)  بود. روایی محتوا به روش کیفی و پایایی "پرسشنامه برنامه ریزی راهبردی" به روش همسانی درونی با محاسبه ضریب آلفا کرونباخ ابزارها بررسی و تایید شد. روایی و پاپایی"پرسشنامه تجربه شغلی" بررسی نشده است و به مطالعه قبلی اکتفا شده است. داده ها با نرم افزارهای اس پی اس اس نسخه 24 و لیزرل نسخه 5/8 تحلیل شد.

بین مولفه های برنامه ریزی راهبردی با تجربه شغلی همبستگی معنادار (01/0P≤) وجود دارد. رابطه خطی بین 2 متغیر تجربه شغلی با برنامه ریزی راهبردی تایید می شود (05/0P<و98/1147=F). تحلیل رگرسیون نشان داد که تجربه شغلی (01/0P< و 20/25=t) توانایی پیش بینی برنامه راهبردی را دارد. بر اساس نتایج ضریب بتا، به ازای یک واحد انحراف معیار افزایش در تجارب شغلی، میزان برنامه ریزی راهبردی (792/0) انحراف معیار افزایش می یابد. بعلاوه، شاخص برازش در الگو در حد خوب گزارش شد.

نتیجه گیری:

 بین مولفه های برنامه ریزی راهبردی و تجربه شغلی همبستگی معنادار است. پیشنهاد می گردد جهت برنامه ریزی راهبردی در سازمان های ورزشی، تجربه شغلی را لحاظ گردد.