عوامل اجتماعی بازگشت به اعتیاد در بین معتادان خود معرف و راهکارهای پیشگیری از آن

در حذف یا کاهش آسیب‌های ناشی از اعتیاد، پلیس مبارزه با مواد مخدر و مراکز ترک اعتیاد نقش خطیری دارند، اما صرفنظر از کارکرد مهم آن‌ها، پیشگیری از اعتیاد و بازگشت آن نیازمند شناخت عوامل زمینه‌ای است. لذا پژوهش حاضر با هدف شناسایی و اولویت‌بندی علل اجتماعی بازگشت به اعتیاد و ارایه راهکارهای پیشگیری از آن انجام گرفت.

این مطالعه توصیفی- مقطعی به روش انتخاب تصادفی- طبقه‌ای بین 150 نفر از جامعه آماری شامل مددجویان، مددکاران و مشاوران و اعضای خانواده مددجویان با استفاده از پرسشنامه محقق ساخته که روایی آن با نظر 30 نفر از متخصصین تایید شد و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ تعیین گردید، در مراکز ترک اعتیاد تحت نظارت بهزیستی شهرستان اندیمشک در سال 1398 انجام شد. برای تجزیه‌وتحلیل داده ها نیز با بهره‌گیری از نرم‌افزار spss، از آمارهای توصیفی و آزمون‌های استنباطی کولموگروف اسمیرنوف، خی 2 کوکران و رتبه‌بندی فریدمن استفاده گردید.

یافته‌ها:

یافته‌ها حاکی از آن بود که از بین هشت گویه متغیر علل اجتماعی، در دسترس بودن مواد یا ابزار مصرف در اجتماع بیشترین و بی‌خانمانی کمترین میزان تاثیر بر بازگشت به اعتیاد را دارند.

نتیجه‌گیری: 

عوامل اجتماعی موثر بر بازگشت را می‌توان شامل مولفه‌های در دسترس بودن مواد یا ابزار مصرف در اجتماع، عدم نظارت یا نظارت ضعیف خانواده، عدم حمایت و طرد از طرف خانواده یا جامعه و زندگی در محیط‌های آلوده دانست.