تاملی بر دیدگاهای ناظر بر ماهیت جرم ناقص

جرایم ناقص یا ناتمام جرایمی هستند که مرتکب، با قصد مجرمانه تمام کوشش خود را برای ارتکاب جرم به کار می گیرد، لیکن به علل خارج از اراده وی، جرم منظور تحقق نمی پذیرد، این جرایم به لحاظ داشتن حالت خطرناک و تهدید نظم عمومی، قانونگذاران نظام های حقوقی مختلف را به دخالت و جرم انگاری واداشته است. پژوهش درصدد پاسخ به این سوال است که  چه دیدگاهایی ناظر بر ماهیت جرایم ناقص وجود دارد؟ ضرورت و اهمیت پرداختن به این موضوع از آن جهت است که از یکسو به جریان عدالت کمک و از سوی دیگر موازین دادرسی منصفانه را تضمین می کند.

روش: 

پژوهش حاضر با روش توصیفی- تحلیلی انجام شده است.

یافته ها و نتایج:

 جرایم ناقص به عنوان یکی از مهمترین جلوه های جرم انگاری است که مصادیق آن شامل شروع به جرم، جرم عقیم و جرم محال می باشد و در این راستا فقدان معیارهای نسبتا مشخص که تعیین کننده حدود و ثغور جرایم ناتمام می باشد که شناسایی و تفکیک جرایم مذکور را با دشواری مواجه ساخته است، با نگاهی به مصادیق جرایم ناقص می توان پی برد که آن چه بیشتر مبنای اعمال مجازات برای این جرایم قرار گرفته، عملی است که بزهکار در جهت رسیدن به قصد مجرمانه اش مرتکب شده ولی در به پایان رساندن آن ناکام مانده یا علی رغم به پایان رساندن آن، نتیجه دلخواهش را به دست نیاورده است. در مجموع اگر (رفتار) محقق نشود می شود شروع به جرم، (موضوع) وجود نداشته باشد جرم محال است و (نتیجه) محقق نشود جرم عقیم است.