ارتباط وضعیت ارگونومیکی و شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در شاغلان کارگاه های غرب استان اصفهان

اختلالات اسکلتی-عضلانی یکی از مشکلات جهانی است که پس از مشکلات تنفسی در رتبه دوم قرار دارد. هدف از این مطالعه، تعیین وضعیت ارگونومیکی و شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در شاغلان کارگاه های غرب استان اصفهان بود.

این مطالعه توصیفی-تحلیلی روی 74 هزار و 25 نفر از کارگران شاغل در 9 گروه صنایع مختلف در کارگاه های غرب استان اصفهان در سال 1399 انجام شد. نمونه گیری به روش سرشماری انجام شد. برای بررسی وضعیت ارگونومی و اختلالات اسکلتی-عضلانی کارگران، بعد از عکس برداری از وظایف مختلف، از روش های RULA، REBA، QEC، OWAS و WISHA به منظور ارزیابی پوسچر کارکنان استفاده شد. درنهایت داده های جمع آوری شده با آمار توصیفی و ضریب همبستگی اسپیرمن از طریق نرم افزار SPSS نسخه 26 تجزیه وتحلیل شدند.

یافته ها:

 نتایج مطالعه نشان داد شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی در ناحیه کمر (2806 نفر) زیاد است. همچنین بین افراد مبتلا به کمردرد، افرادی که بار را هل می دهند و افرادی که بار را پایین می آورند، از نظر آماری ارتباط معنادار وجود دارد (0/05> P). ازطرف دیگر، دو ریسک فاکتور پوسچر نامناسب و کار تکراری، بیشترین فراوانی را به خود اختصاص دادند.

نتیجه گیری:

 تعیین میزان ابتلا به اختلالات اسکلتی-عضلانی و ارزیابی وضعیت ارگونومیکی کارکنان با استفاده از ابزارهای ارزیابی پوسچر در صنایع غرب استان اصفهان نشان داد مشکلات ارگونومیکی در محیط کاری کارکنان زیاد است. برای کاهش شیوع اختلالات اسکلتی-عضلانی و اثرات آن در جامعه مطالعه شده، ضروری است که سطح ریسک فاکتورهای ارگونومیکی از سطح ریسک 4 به سطح ریسک 1 کاهش داده شود. بنابراین، باید برنامه های آموزشی و مداخله ای ارگونومیک برای کارکنان این صنایع در نظر گرفته شود تا در آینده از بروز آسیب های احتمالی و جدی پیشگیری شود.