بررسی پیوند سلول های بنیادی پرتوان القایی بر بهبود میلین سازی در مدل تجربی مولتیپل اسکلروزیس القاشده با کوپریزون در موش صحرایی

مولتیپل اسکلروزیس با تخریب میلین آکسون ها و نقایص حسی و حرکتی همراه است. یکی از روش های جدید برای درمان این بیماری، پیوند سلول های بنیادی است. در تحقیق حاضر، سلول های بنیادی پرتوان القایی به موش صحرایی مدل ام اس پیوند شد و نقش آن ها در میلین سازی بررسی شد.

سلول های بنیادی پرتوان القایی (iPSCs) در محیط مناسب کشت داده شدند. در مرحله درون تنی، از 24 راس موش صحرایی نر در محدوده وزنی 180 تا 200 گرم استفاده شد. برای القای مدل دمیلیناسیون، از رژیم خوراکی کوپریزون 2/0 درصد استفاده شد. 6 هفته پس از ایجاد مدل دمیلینیشن، سلول های تمایزیافته به موش پیوند شد. 6 هفته پس از پیوند سلول، بررسی های بافت شناسی در محل ضایعه انجام شد. همچنین، علایم بالینی با استفاده از تست های رفتاری BBB و Footprint بررسی شد.

یافته ها: 

نتایج مطالعات درون تنی نشان داد که پس از رنگ آمیزی بافتی اختصاصی میلین، رژیم کوپریزون منجر به القای نواحی دمیلینه در بافت مغز، 6 هفته بعد از رژیم کوپریزون شد. ارزیابی تمایز سلول های جایگزین شده در بخش آسیب دیده مغز، پس از پیوند، با بیان آنتی بادی PLP تایید شد. نتایج تست Footprint نشان داد که عملکرد حرکتی پنجه های پای جانوران در مقایسه با گروه کنترل بهبود یافته است و تست های رفتاری BBB، بهبود علایم را در گروه های تجربی دریافت کننده سلول، نشان دادند.

نتیجه گیری:

 پیوند سلول های بنیادی پرتوان القایی انسانی به موش صحرایی مدل دمیلینیشن، منجر به بهبود عملکرد حرکتی حیوان می شود.