مدل اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی (مطالعه موردی: نهاد کارآفرینی نمایندگان ساختمان ها- شهر تهران)

امروز؛ در حوزه کارآفرینی به مقوله کارآفرینی در اکوسیستم اجتماعی توجه ویژه ای می شود؛ از آن به عنوان یکی از عوامل مزیت آفرین برای جامعه و کاهش آسیب های اجتماعی یاد می کنند. هدف این پژوهش طراحی مدل اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی و رویکرد پژوهش ترکیبی بود. مرحله کیفی با رویکرد دلفی و با حضور صاحب نظران جهت شناسایی متغیرهای اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی و نهاد کارآفرینی نمایندگان ساختمان ها انجام شد. مرحله کمی از مدلسازی معادلات ساختاری جهت اعتباریابی و تحلیل عاملی تاییدی بهره گرفته شد. ابزار گردآوری داده ها در مرحله اول و مرحله کمی پرسشنامه بود. روایی پرسشنامه توسط خبرگان تایید شد. پایایی پرسشنامه با آلفای کرونباخ- برابر با 779/0- تعیین شد . نمونه آماری بخش کیفی، شامل 12 کارشناس حوزه «اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی»- به منظور به دست آوردن یک مدل پیشنهادی- به روش گلوله برفی انتخاب شد. در مرحله کمی؛ جامعه آماری نامحدود و نمونه آماری 384 نفر- شامل مراجعین به سراهای محله های مناطق 22گانه شهرداری تهران- بود. یافته سه مرحله دلفی، استخراج متغیرهای تحقیق- شامل متغیرهای مستقل پایداری اجتماعی، پایداری اقتصادی، کیفیت خدمات، پایداری محیطی، پایداری فرهنگی، از اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی؛ هم چنین رضایت شهروند، اعتماد شهروند، همکاری شهروند متغیرهای وابسته از نهاد کارآفرینی نمایندگان ساختمان ها- بود. نتایج بخش کمی نشان داد تمامی فرضیه ها تایید شده اند. نهاد کارآفرینی نمایندگان ساختمان ها- به عنوان مدل پیشنهادی مصوب- بر آن است که با افزایش اقدامات مرتبط با اکوسیستم کارآفرینی اجتماعی، مولفه های (پایداری اجتماعی، پایداری اقتصادی، کیفیت خدمات، پایداری محیطی، پایداری فرهنگی در اکوسیستم اجتماعی) را بهبود بخشد.