توسعه روش طراحی لرزه ای عملکردی ترکیبی برای قاب های مهاربندی شده واگرای منظم تحت اثر زلزله حوزه نزدیک گسل

پیچیدگی محاسباتی روش های طراحی لرزه ای عملکردی باعث می شود اغلب مهندسین استفاده از روش های ساده تر نیرویی را در اولویت قرار دهند. وجود یک ارتباط کاربردی بین روش های نیرویی و عملکردی می تواند رافع این چالش باشد. روش ترکیبی از نقاط قوت روش طراحی بر مبنای عملکرد و سهولت محاسباتی روش های طراحی نیرویی برخوردار است. در این مقاله، قاب هایی با تعداد 3، 6، 9، 12، 15 و 20 طبقه با تعداد 3 دهانه به عرض 5متر در نظر گرفته شده است. طول تیرپیوند به عنوان یکی دیگر از پارامترهای موثر بر پاسخ، به میزان 1، 75/1 و 50/2 متر تعریف شده است. مدل های مورد بررسی پس از طراحی به روش کاهش بار و افزایش مقاومت، برای 3 سطح عملکردی استفاده بی وقفه، ایمنی جانی و آستانه فروریزش و نیز اولین رخداد مفصل خمیری، توسعه داده شده اند. مدل های نهایی تحت 20 رکورد نزدیک گسل دارای خصوصیات پالس گونه پیشرونده بکمک تحلیل تاریخچه زمانی تحلیل شده اند. در نهایت با بهره گیری از الگوریتم ژنتیک، رابطه های تجربی متناظر برای تعیین ضرایب رفتار، شکل پذیری تیر پیوند و شکل پذیری کلی ارایه شده است. بعلاوه یک فلوچارت جهت طراحی لرزه ای قاب های واگرا به کمک روابط تجربی استحصال شده، ارایه شده است. نهایتا جزییات روش طراحی معرفی شده، با حل یک مثال کاربردی ارایه شده است. نتایج حاصل از طراحی لرزه ای ترکیبی سازه های خارج از محدوده بانک داده ی تعریف شده، در مقایسه با روش های نیرویی، نشان از دقت این روش در تخمین نیازهای لرزه ای قاب های مهاربندی واگرا دارد.