بررسی ارتباط بارکاری ذهنی و فرسودگی شغلی مراقبان سلامت در مراکز بهداشت و مراکز تجمیعی واکسیناسیون کرونا

پاندمی کرونا با به چالش کشیدن تشکیلات و تمهیدات بهداشتی و درمانی، سبب تلفات انسانی ناگوار در سطح جهان شده است. هدف از این مطالعه بررسی رابطه بارکاری ذهنی با فرسودگی شغلی مراقبین سلامت در مراکز بهداشت و مراکز تجمیعی واکسیناسیون کرونا در شهر اردبیل بود.

مطالعه حاضر از نوع توصیفی- همبستگی بود که در سال 1401 انجام گرفت. جامعه آماری پژوهش شامل کلیه مراقبین سلامت مراکز بهداشت و مراکز تجمیعی واکسیناسیون کرونای شهر اردبیل به تعداد 184 بود. روش نمونه گیری بصورت تمام شمار بود. داده ها با استفاده از پرسشنامه های بارکاری ذهنی و فرسودگی شغلی مسلاچ جمع آوری شدند که روایی آن توسط اساتید متخصص تایید و پایایی آن از طریق آلفای کرونباخ پرسشنامه های بارکاری ذهنی و فرسودگی شغلی بترتیب 90/0 و 85/0 برآورد گردید و از آزمون همبستگی پیرسون و تی تک نمونه ای به وسیله نرم افزار SPSS-18 استفاده شد.

بین مولفه های بارکاری ذهنی و فرسودگی شغلی مراقبین سلامت رابطه مثبت و معنی داری وجود دارد (82/0 r= و 001/0≥p) و همچنین بین سن با میزان بارکاری ذهنی مراقبین سلامت رابطه معکوس و معنی داری (001/0 ≥p، 29/0-r=) و بین سن و میزان فرسودگی شغلی آنها رابطه مثبت و معنی داری (001/0 ≥p، 77/0 r=) وجود دارد، وضعیت بارکاری ذهنی (35/67) و فرسودگی شغلی (27/3) مراقبین سلامت از سطح متوسط بالاتر بود.

پاندمی کرونا باعث افزایش میزان بارکاری ذهنی و فرسودگی شغلی مراقبین سلامت شده از این رو انجام مداخلات روان شناسی و اقدام حمایتی برای حفظ سلامتی کارکنان در دوران همه گیری و بعد از آن ضروری است.