تاثیر درجات مختلف کاهش وزن بر مقادیر نیروی عکس العمل زمین طی حرکت لیفت در وزنه برداران نخبه

وزنه برداری یک رشته ورزشی است که در اوزان مختلف انجام می شود. هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر درجات مختلف کاهش وزن بر مقادیر نیرو عکس العمل زمین طی حرکت لیفت در وزنه برداران نخبه بود.

 پژوهش حاضر از نوع نیمه تجربی بود.  نمونه آماری پژوهش به روش در دسترس انتخاب شد و شامل 10 وزنه بردار نخبه (حداقل 3 سال سابقه مسابقات کشوری، سن: 0/75±50/ 25سال، وزن: 4/9±4/ 99 کیلوگرم، قد: 4/1±178/8 سانتی متر) بود.  داده های نیرو های عکس العمل زمین  در فرکانس 1000 هرتز طی حرکت لیفت ایزومتریک قبل و بعد از کاهش وزن برابر 2 و 4 درصد وزن بدن اندازه گیری شد. دو شرایط کاهش وزن با فاصله  زمانی یک هفته انجام گردید. انتخاب شرایط کاهش وزن 2 یا 4 درصد وزن بدن در روز اول به طور تصادفی انتخاب شد. جهت تحلیل آماری داده ها از آزمون آنالیز واریانس دوسویه با اندازه های تکراری در سطح معناداری 0/05 استفاده شد.

نتایج نشان داد که اوج نیروی عکس العمل عمودی زمین بعد از کاهش وزن 2 درصدی کاهش و بعد از کاهش وزن 4 درصدی افزایش داشته اشت (P<0.05). 

کاهش درصد توده بدن منجر به افزایش نیروهای عکس العمل زمین می شود که در نتیجه می تواند یک عامل خطر مکانیکی برای آسیب های ارتوپدی باشد.