نقش دارایی های نامشهود و سرمایه های ارتباطی در ارتقاء قابلیت های بازاریابی فدراسیون دوچرخه سواری

هدف از پژوهش حاضر بررسی نقش دارایی های نامشهود و سرمایه های ارتباطی در ارتقاء قابلیت های بازاریابی فدراسیون دوچرخه سواری بود. این تحقیق از لحاظ نتیجه و هدف از نوع تحقیقات کاربردی، از نظر استراتژی پژوهشی از نوع تحقیقات همبستگی مبتنی بر مدل معادلات ساختاری بوده که به شکل میدانی اجرا شد. جامعه آماری تحقیق شامل تمامی اعضای فدراسیون دوچرخه سواری، اعضای هییت های استانی دوچرخه سواری و صاحب نظران حوزه دوچرخه سواری (214 نفر) بود. روش نمونه گیری به صورت کل شمار بود و تمامی اعضای جامعه به عنوان نمونه انتخاب شدند. به منظور جمع آوری داده ها از پرسشنامه های قابلیت های بازاریابی آثاهن- گیما (1993)، دارایی های نامشهود حسینی (2018) و سرمایه ارتباطی شاکریان (2013) استفاده شد. در تجزیه وتحلیل داده ها از آمار توصیفی برای به طبقه بندی داده ها و در آزمون فرضیه های تحقیق از آزمون های همبستگی پیرسون در نرم افزار اس پی اس اس و مدلسازی معادلات ساختاری در نرم افزار ایموس استفاده شد. نتایج نشان داد بین دارایی های نامشهود سازمانی و قابلیت های بازاریابی، سرمایه ارتباطی و قابلیت های بازاریابی و دارایی های نامشهود سازمانی و سرمایه ارتباطی رابطه مثبت معناداری وجود دارد. نتایج مدل تحقیق نشان داد که دارایی های نامشهود بر قابلیت های بازاریابی، سرمایه ارتباطی بر قابلیت های بازاریابی، دارایی های نامشهود بر سرمایه ارتباطی اثر مثبت معناداری داشتند. همچنین مشاهده شد دارایی های نامشهود سازمانی از طریق متغیر میانجی سرمایه ارتباطی بر قابلیت های بازاریابی فدراسیون دوچرخه سواری اثر مثبت معناداری دارد. در نهایت با توجه به نتایج تحقیق می توان گفت که مسیولان فدراسیون دوچرخه سواری برای دستیابی به توسعه قابلیت های بازاریابی در فدراسیون علاوه بر منابع ملموس به دارایی های نامشهود فدراسیون توجه خاصی و ویژه ای داشته باشند.