تطبیق دیدگاه رژیم پهلوی و انقلابیون درباره مساله فلسطین (در چارچوب نظریه واقع گرایی و آرمان گرایی)

چکیده مساله فلسطین از جمله مهم ترین مسایل بین المللی در منطقه است که مستلزم توجه و بررسی زیادی است، در این مقاله به مطالعه تطبیقی دیدگاه حکومت پهلوی و انقلابیون پیرامون مساله فلسطین پرداخته می شود. با توجه به تاریخچه اشغال فلسطین و ادعای یهودیان درباره سرزمین فلسطین در این پژوهش موضع رژیم پهلوی از نگاه نظریه واقع گرایی تدافعی و همچنین موضع انقلابیون از نگاه نظریه ایده الیسم بررسی شده است و در صدد پاسخ به این سوال اصلی هستیم که حکومت پهلوی و انقلابیون درباره مساله فلسطین چه دیدگاه و مواضعی داشته اند؟ یافته های تحقیق نشان می دهد که نگاه انقلابیون به مساله فلسطین از جنبه ایده الیسم و امت گرایی است که سرزمین فلسطین را جزیی از سرزمین های اسلامی می دانند، از سوی دیگر برخلاف نگاه امت محور انقلابیون به مساله فلسطین، نگاه رژیم شاه به مساله فلسطین مبتنی بر ملت گرایی براساس موضع واقع گرایی تدافعی بوده است و فلسطین را بیش از آنکه کشوری مسلمان ببیند که توسط غیرمسلمانان اشغال شده است، به امنیت و منافع داخلی کشور خود توجه کرده و هر جا که به نفع خود بوده است ابراز حمایت کرده گاهی در جبهه فلسطین و گاهی در جبهه اسراییل در نتیجه فاقد سیاست بین الملل مشخصی بوده است. روش مورد استفاده روش کیفی از نوع تحلیل اسنادی است.