بررسی مدل علی اضطراب اجتماعی بر اساس تحمل پریشانی با نقش واسطه گری هوش اجتماعی در کادر درمان شهر جیرفت در دوران همه گیری کووید-19

این پژوهش با توجه به اهمیت سلامت روانی کادر درمان، همزمان با همه گیری کووید-19 با هدف بررسی مدل علی اضطراب اجتماعی بر اساس تحمل پریشانی با نقش واسطه گری هوش اجتماعی در کادر درمان، صورت گرفت. همچنین پیش بینی اضطراب کرونا بر اساس تحمل پریشانی با در نظر گرفتن نقش واسطه ای هوش اجتماعی هدف این تحقیق بود.

جامعه آماری پژوهش حاضر شامل کلیه کادر درمان شهر جیرفت، در سال 1401-1400 می باشند، که تعداد 169 نفر نمونه از بیمارستان های امام خمینی (ره) و آیت الله کاشانی انتخاب گردیدند. پژوهش حاضر از نوع تحقیقات همبستگی است، که در مقوله طرح های توصیفی قرار می گیرد. برای جمع آوری اطلاعات در این تحقیق از پرسشنامه های مقیاس اضطراب اجتماعی لیبوویتز، مقیاس تحمل پریشانی سیمونز و گاهر و مقیاس هوش اجتماعی ترومسو استفاده شد. برای آزمون فرض آماری و تحلیل عاملی تاییدی از روش معادلات ساختاری استفاده شد. روش آماری به کارگرفته شده برای آزمون فرضیه ها در این پژوهش "مدلسازی معادلات ساختاری" و بهره گرفتن از نرم افزار Smart PLS است.

با توجه به سطح معناداری بدست آمده (0/01>p)، این نتایج نشان می دهد، که هوش اجتماعی رابطه بین اضطراب اجتماعی و تحمل پریشانی را تعدیل می کند و همچنین بین اضطراب اجتماعی و تحمل پریشانی همبستگی معنادار وجود دارد (0/05>p).

پیشنهاد می گردد که با به کارگیری کارشناسان متخصص، دوره های آموزشی جهت بهبود تحمل پریشانی و هوش اجتماعی کادر درمان، برگزار گردد.