تحلیل دیدگاه ها و نظریه های مدیریت مرزی در مقیاس های ملی و فراملی

امروزه با توجه به نقش، اهمیت و جایگاه مرز در جغرافیای سیاسی و همچنین در تعیین حدود صلاحیت و حاکمیت دولت ها ازیک طرف و مدیریت آن ها برای حفاظت از کشور از طرف دیگر را می توان از مهم ترین پارامترها و شاخص های موثر در رابطه با امنیت مرزی و جلوگیری از چالش های موجود در نواحی مرزی به حساب آورد. در این راستا، مدیریت مرزی از مهم ترین موضوعات قابل توجه در مطالعات سیاسی به شمار می رود که باوجود پیامدهای عصر جهانی شدن، کنترل و مدیریت مرز در دو مقیاس ملی و فراملی کاملا تحت تاثیر قرارگرفته اند که تاکنون دیدگاه ها و نظریه های متعددی به طور مستقیم و غیرمستقیم در این رابطه شکل گرفته اند. بنابراین، به جهت شناخت و درک بهتر این دیدگاه ها و نظریه های مرتبط و تعمیم پذیر در مدیریت مرزی در دو مقیاس ملی و فراملی، پژوهش حاضر در پی پاسخ به این پرسش است که نظریه ها و دیدگاه های موجود و مرتبط با مدیریت مرز در مقیاس های ملی و فراملی چه وجوه تمایز و تشابهی با هم دارند. فلذا، پژوهش حاضر از نوع هدف بنیادی نظری و با روش توصیفی تحلیلی انجام گرفته شده است. در تجزیه وتحلیل داده ها سعی شده تا به مهم ترین تمایزات و تشابهات ناشی از نظرات موجود مدیریت مرز در دو مقیاس ملی و فراملی پرداخته شود. بر همین مبنا، نتایج پژوهش حاکی از آن است که بهترین و مطلوب ترین دیدگاه مدیریت مرزی در مقیاس ملی، رویکرد یا دیدگاه «تلفیقی و همه جانبه» به مرز بوده و در مقیاس فراملی، رویکرد «مدیریت هماهنگ و یکپارچه مرزی» و به کارگیری آن از سوی چند کشور در جهان به منظور تامین امنیت جهانی و به دوراز خشونت ها و تهدیدات امنیتی مرزی می تواند به عنوان کارآمدترین دیدگاه قلمداد شود.