آموزش مجازی در جهت ارتقا کیفیت یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی استان تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی آموزش مجازی جهت ارتقای کیفیت یادگیری دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی بود.

پژوهش حاضر برمبنای هدف از نوع کاربردی- بنیادی و بر مبنای نوع داده های گردآوری شده از نوع طرح های آمیخته است. جامعه ی آماری در بخش کیفی شامل کلیه ی صاحب نظران و خبرگان مطلع و مسلط به موضوع پژوهش در حیطه ی آموزش عالی. برای تعیین نمونه ها و تعیین خبرگان از روش نمونه گیری غیرتصادفی هدفمند استفاده شد جامعه آماری در بخش کمی شامل دانشجویان دانشگاه های آزاد اسلامی استان تهران می باشد. برای تعیین نمونه از روش نمونه گیری تصادفی خوشه ای مرحله ای استفاده شد و حجم نمونه با استفاده از روش معادلات ساختاری تعیین شد. برای گردآوری داده ها از دو روش اسنادی و میدانی(مصاحبه های اکتشافی و پرسشنامه محقق ساخته). روایی و پایایی ابزارها مورد سنجش و تایید قرار گرفت. روش تحلیل داده ها در بخش کیفی کدگذاری نظری برگرفته از روش نظریه پردازی داده بنیاد بود. در بخش کمی، تجزیه و تحلیل داده هادر دوبخش آمار توصیفی و استنباطی (مدل سازی معادلات ساختاری انجام شد.

نتایج حاصل از تحلیل عاملی نشان می دهد که از میان شاخص های (گویه) موجود، 9 بعد اصلی در قالب پدیده محوری، شرایط علی و شرایط تاثیر پذیر قابل شناسایی است. بر اساس پیشینه این ابعاد، شامل قصد استفاده، سودمندی، کارایی و اثربخشی، نقش اساتید و دانشجویان، زیرساخت های لازم، فرهنگ آموزش مجازی، قصد تداوم استفاده، سهولت آموزش و یادگیری و کاهش هزینه های آموزشی بودند.

نتایج نشان داد که مدل مفهومی پژوهش از برازش مطلوبی برخوردار است.