ارتباط سلامت روان و کیفیت زندگی بقایافتگان کووید-19 یک سال پس از ابتلا: یک مطالعه مقطعی

بهبودیافتگان از کووید-19 به دلیل تجربه بیماری و شرایط سخت ناشی از آن در معرض تنگنای روانی هستند. ابتلا به بیماری ها همچنین می تواند بر کیفیت زندگی بیماران تاثیرگذار باشد. این مطالعه با هدف تعیین ارتباط سلامت روان و کیفیت زندگی بقایافتگان از کووید-19 یک سال پس از ابتلا انجام گرفته است.

این مطالعه توصیفی، همبستگی، مقطعی، در فاصله اسفند ماه سال 1398 تا پایان تیر ماه سال 1399 انجام گرفته است. نمونه پژوهش 276 بیمار بقایافته از کووید-19 بودند که به صورت در دسترس وارد مطالعه شدند. داده ها با استفاده از فرم اطلاعات جمعیت شناختی و بالینی، پرسشنامه سلامت عمومی (GHQ-12) و نیز پرسشنامه کیفیت زندگی 36 گویه ای (SF-36) جمع آوری شد. تحلیل داده ها در نرم افزار SPSS نسخه 16 و با استفاده از آزمون تی مستقل، پیرسون، آنوا (ANOVA) و رگرسیون خطی انجام گرفت.

میانگین نمره سلامت روان و نمره کل کیفیت زندگی مشارکت کنندگان به ترتیب 75/2±26/6 و 30/18±2/59 بود. ارتباط معناداری بین نمره سلامت روان و نمره کیفیت زندگی وجود داشت (001/0<p) به طوری که با افزایش نمره سلامت روان که بیانگر بدتر شدن وضعیت سلامت روان مشارکت کنندگان بود، نمره کیفیت زندگی آن ها نیز کاهش می یافت.

توجه به سلامت روان و کیفیت زندگی بقایافتگان کووید-19 و نیز اتخاد راهکارهای حمایتی برای آنان توصیه می شود. ارایه خدمات و مراقبت های روان شناسی و روان پرستاری می تواند منجر به ارتقای سلامت روان و کیفیت زندگی بقایافتگان شود.