رابطه هورمون آنتی مولرین با پاسخ تخمدانی و پیامد باروری در زنان نابارور تحت درمان با ART و IUI

هورمون آنتی مولرین، ارتباط خوبی با سن زن، تعداد فولیکول های آنترال و نتیجه روش های کمک باروری دارد. مطالعه حاضر با هدف بررسی رابطه سطح هورمون ضدمولرین با پاسخ تخمدانی و پیامدهای بارداری در زنان نابارور تحت درمان با ART و IUI انجام شد.

این مطالعه به روش مقطعی (توصیفی - تحلیلی) در سال های 1400-1395 بر روی 186 زن نابارور تحت درمان با روش درمان نازایی ART مراجعه کننده به مرکز نازایی بیمارستان بعثت سنندج انجام شد. اطلاعات دموگرافیک، سطح FSH و AMH، تعداد آمپول گونادوتروپین تزریق شده، تعداد فولیکول آنترال و تعداد جنین به دست آمده بررسی و در پرسشنامه ثبت شد. همچنین پیامدهای بارداری شامل سقط، مرگ جنینی، ناهنجاری جنینی و تولد تعیین و در پرسشنامه ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 22) و آزمون های کای دو، تست دقیق فیشر، آنالیز واریانس یک طرفه و همبستگی پیرسون انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

میانگین هورمون آنتی مولرین 0/3±0/4 با دامنه 12-1/0 نانوگرم بر میلی لیتر و میانگین هورمون FSH 5/2±1/6 با دامنه 7/12-6/0 واحد در میلی لیتر بود. بین سطح هورمون آنتی مولرین با تعداد HMG تزریق شده، تعداد تخمک بازیابی شده، تعداد جنین کل، جنین نوع A و B در زنان با IVF آگونیست ارتباط معنی داری وجود داشت (05/0>p). بین سطح هورمون آنتی مولرین با سقط، مرگ جنینی، تولد زنده و ناهنجاری نوزاد ارتباط معنی داری وجود نداشت (05/0<p).

تعیین سطوح AMH در تجویز گنادوتروپین، پیش بینی تعداد فولیکول آنترال، تخمک بازیابی شده و تعداد جنین به دست آمده کمک کننده است، اما سطح هورمون آنتی مولرین با پیامدهای باروری ارتباط ندارد.