بررسی دقت یافته های نقص پرشدگی های بدون تشخیص در هیستروسالپنگوگرافی توسط هیستروسکوپی در زنان نابارور

سال ها هیستروسالپنگوگرافی به عنوان استاندارد طلایی تشخیص ناهنجاری های حفره رحم به شمار می رفت و امروزه، هیستروسکوپی به عنوان روش مکمل مطرح شده است. مطالعه حاضر با هدف بررسی دقت یافته های نقص پرشدگی های بدون تشخیص در هیستروسالپنگوگرافی توسط هیستروسکوپی در زنان نابارور انجام شد.

این مطالعه مقطعی (توصیفی- تحلیلی) در سال 1400-1399 بر روی 107 نفر از زنان نابارور مراجعه کننده به بیمارستان علی ابن ابیطالب (ع) زاهدان که برای آن ها هیستروسالپنگوگرافی انجام شده و دارای نقص پرشدگی بدون تشخیص بودند، انجام شد. پس از انجام هیستروسکوپی، برای هر بیمار پرسشنامه ای شامل: سن بیمار، سن ناباروری، نوع ناباروری و یافته های هیستروسکوپی ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه 24) و آزمون های کای دو، فیشر و آزمون فرض دوجمله ای انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

64 نفر (81/59%) از بیماران دارای ناباروری از نوع اولیه و 43 بیمار (18/40%) دارای ناباروری از نوع ثانویه بودند. بیشترین یافته پاتولوژی در هیستروسکوپی، پولیپ بود که در 34 نفر (77/31%) از بیماران مشاهده شد که در بازه سنی 40-35 سال، بیشترین فراوانی را داشتند. 80 نفر (76/74%) از بیماران دارای یافته هیستروسکوپی غیرطبیعی و 27 نفر (25/23%) دارای یافته های طبیعی بودند. بر اساس آزمون Binomial، درصد یافته های طبیعی بین نتایج هیستروسکوپی و نقص پرشدگی های بدون تشخیص هیستروسالپنگوگرافی اختلاف آماری معناداری داشت (001/0>p).

هیستروسالپنگوگرافی، روشی ساده برای تشخیص ناهنجاری های دستگاه تناسلی زنان است، ولی دارای حساسیت کمتری نسبت به هیستروسکوپی می باشد. بنابراین هیستروسکوپی در بررسی وضعیت بیمارانی که دارای نابارروری هستند، می تواند به تشخیص دقیق تر و بهتر کمک کند.