تاثیر تمرینات شنا بر مقاومت به انسولین و بیان ژن های ادیپونکتین و APPL-1 کبد به دنبال القاء سندرم تخمدان پلی کیستیک موش های صحرایی

سندرم تخمدان پلی کیستیک (PCOS) یک اختلال اندوکرین شایع در زنان است که با مقاومت به انسولین (IR) ارتباط دارد. فاکتورهایی چون ادیپونکتین و APPL-1 در سیگنالینگ IR نقش دارند که تحت تاثیر ورزش قرار می گیرند. مطالعه حاضر هدف تاثیر تمرینات شنا بر مقاومت به انسولین و بیان ژن های ادیپونکتین و APPL-1 کبد به دنبال القاء سندرم تخمدان پلی کیستیک موش های صحرایی انجام شد.

این مطالعه نیمه تجربی در سال 1400 36 سر موش صحرایی ماده بالغ نژاد ویستار انجام شد. موش ها در 6 گروه قرار گرفتند. تمرین شنا در گروه مداخله تمرینی (6 و 8 هفته/ 5 روز در هفته، هر جلسه 60 دقیقه و تغییر سرعت جریان آب از 715 لیتر در دقیقه) انجام شد. 24 ساعت بعد از قربانی شدن موش ها، میزان IR، بیان ژن های ادیپونکتین و APPL1 از بافت کبد اندازه گیری شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS (نسخه22) و آزمون تحلیل واریانس دوراهه انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

اجرای 6 هفته تمرین بر سطوح سرمی IR (001/0=p) و بیان ژن ادیپونکتین (004/0=p) اثر معناداری داشت، در حالی که میزان بیان ژن APPL-1 (433/0=p) تاثیر معناداری نداشت. همچنین 8 هفته تمرین بر میزان IR (001/0=p) و بیان ژن های APPL-1 (001/0=p) و ادیپونکتین (001/0=p) تاثیر معناداری داشت.

تمرینات شنا می تواند منجر به تغییرات معنی دار در سطوح سرمی IR، بیان ژن های ادیپونکتین و APPL1 شود. به نظر می رسد 8 هفته تمرین شنا با بهبود بیشتر در مسیر متابولیکی می تواند اثرات مثبتی در بیماران PCOS داشته باشد.