شناسائی و ارزیابی عوامل خطر آتش سوزی با استفاده از تکنیک دلفی و آنالیز تصمیم گیری چند معیاره (مطالعه موردی پارک های جنگلی دامنه جنوبی البرز)

پژوهش حاضر به منظور دستیابی به توسعه پایدار و استفاده بهینه از منابع محیط زیستی برای شناسایی و اولویت بندی عوامل خطر آتش سوزی و مدیریت حریق در پارک جنگلی وسیه در دامنه های جنوبی البرز، جهت کنترل و کاهش تخریب های ناشی از آن انجام شد.

برای شناسایی مهم ترین عوامل خطر آتش سوزی در پارک جنگلی مورد مطالعه از پرسشنامه دلفی سه مرحله ای و اطلاعات قبلی استفاده شد. سپس با استفاده از فرآیند تحلیل سلسله مراتبی (AHP) رتبه بندی و وزن بندی شدند.

عوامل موثر در بروز حریق در منطقه به ترتیب شامل: تیپ پوشش گیاهی، شیب، جهت شیب، فاصله از جاده ها، فاصله از سکونتگاه ها، حضور گردشگر، ارتفاع، دما، تراکم پوشش گیاهی، کاربری اراضی، رطوبت، سرعت و جهت باد و در نهایت احتمال حضور شکارچی و دامداری بود. در این میان بالاترین وزن (2785/0) به متغیر تیپ و نوع پوشش سپس شیب (0.1875) و جهت شیب (0.1495) و فاصله از جاده (0.1075) و فاصله از سکونتگاه ها (0.0665)  و پایین ترین وزن به عامل  ارتفاع (0.055)  اختصاص پیدا کرد.

نتایج نشان داد که نوع پوشش گیاهی به دلیل ضریب اشتعال بالا به عنوان سوخت آتش سوزی و فاصله از جاده به عنوان عامل دسترسی آسان گردشگران به پارک جنگلی، شرایط مناسبی را برای آتش سوزی در پارک جنگلی وسیه ایجاد کرده است.