آیا در کشورهای عضو سازمان بهره وری اقتصادی، آلودگی هوا بر امید به زندگی موثر است؟

وابستگی روزافزون به انرژی موجب تعامل این بخش با سایر بخش های اقتصادی شده و از آنجا که بخش زیادی از افزایش تقاضای مصرف انرژی از منابع فسیلی تامین می شود و مصرف آن ها انتشار گازهای گلخانه ای و آلوده شدن هوا را به همراه دارد. آلودگی هوا از اجزای سمی تشکیل شده و آسیب های آن به سلامت جدی و اثرگذاری آن مستقیم است. هرگاه آلودگی و تخریب، محیط زیست را فرا بگیرد شیوع انواع بیماری ها و در نتیجه آن افزایش مرگ و میر و کاهش سن امید به زندگی، امری بدیهی خواهد بود. از این رو، این مطالعه به بررسی رابطه میان آلودگی هوا به عنوان یکی از شاخص های کیفیت محیط زیست با امید به زندگی پرداخته است. به این منظور، از داده-های پانل 18 کشور منتخب عضو سازمان بهره وری آسیایی (APO) شامل بنگلادش، کامبوج، چین، هنگ کنگ، هند، اندونزی، ایران، ژاپن، کره جنوبی، مالزی، مغولستان، نپال، پاکستان، فیلیپین، سنگاپور، سریلانکا، تایلند و ویتنام در دوره زمانی 2016-2000 استفاده گردید. ماهیت داده ها تلفیقی بوده و مدل با استفاده از روش خودرگرسیون با وقفه های توزیعی پانل برآورد گردید. نتایج به دست آمده در بلندمدت نشان داد که متغیرهای رشد اقتصادی، شهرنشینی و مصرف انرژی به ترتیب 44/0، 38/0 و 54/0 بر آلودگی هوا رابطه مثبت و با متغیر امید به زندگی رابطه معکوس به میزان 016/3 و معنی دار دارد. پیشنهاد می شود که استفاده از تکنولوژی ها و تجهیزات دوست دار محیط زیست با همکاری کشورهای توسعه یافته در این کشورها گسترش یابد و منابع انرژی تجدیدپذیر برای کاهش آلایندگی محیط زیست، جایگزین منابع سوخت های فسیلی گردند.