تاثیر کاربرد کانی سپیولیت بر رشد و جذب عناصر غذایی دانهال های پسته در حضور باکتری های حل کننده سیلیکات تحت تنش خشکی

روابط همزیستی و هم افزایی بین باکتری ها و گیاه به واسطه تاثیری که بر بهبود رشد گیاه می گذارند، از اهمیت بالایی برخوردار هستند. پژوهش حاضر با هدف بررسی کارایی باکتری های حل کننده سیلیکات در آزادسازی عناصر از کانی سپیولیت انجام شد. آزمون گلخانه ای به صورت فاکتوریل و در قالب طرح کاملا تصادفی با سه تکرار اجرا شد. تیمار ها شامل سه سویه باکتری (B1، B2 و B7)، گیاه پسته (دو رقم بادامی ریز زرند و قزوینی) و چهار سطح خشکی (شامل 90 درصد (شاهد)، 75 درصد، 60 و 45 درصد ظرفیت زراعی) بود. دانهال ها به وسیله محلول غذایی هوگلند فاقد منیزیم در یک دوره رشد پنج ماهه تغذیه شدند. نتایج نشان داد که در بالاترین سطح تنش کاربرد سویه های B1 و B2 میزان جذب سیلیسیم ریشه را در دانهال های قزوینی به ترتیب 77 و 97 درصد و در دانهال های بادامی ریز زرند به طور میانگین 75/2 برابر نسبت به عدم تنش خشکی افزایش داد. کاربرد سویه B7 جذب منیزیم را در دانهال های قزوینی از 91/6 میلی گرم در گلدان در شرایط عدم تنش خشکی به میزان 9/13 میلی گرم در گلدان در بالاترین سطح تنش خشکی افزایش داد. در رقم بادامی ریز زرند نیز کاربرد سویه مذکور جذب منیزیم اندام هوایی را در سه سطح تنش 75، 60 و 45 درصد ظرفیت زراعی به ترتیب 74، 67 و 66 درصد نسبت به عدم تنش خشکی افزایش داد. حضور این سویه ها به صورت همیار با گیاهان، تاثیر معنی داری بر آزادسازی عناصر از کانی ها و جذب آن ها توسط گیاه و در نتیجه بهبود وضعیت تغذیه گیاه و تغییر ساختار کانی های خاک خواهد داشت.