ارزیابی اثر اسانس اکیناسه آ پورپورا (گیاه سرخارگل) بر فراسنجه های هماتولوژیکی و جمعیت میکروبی دستگاه گوارش ماهی زبرا مبتلا به آفلاتوکسیکوزیس مزمن

آفلاتوکسین یکی از مهم ترین سموم قارچی با خواص سمی کبدی، تراتوژنیک و سرکوب کننده سیستم ایمنی است. این مایکوتوکسین عمدتا توسط گونه هایی از جنس آسپرژیلوس در خوراک تولید می شود. بنابراین، استفاده از ترکیباتی که می تواند از عوارض متنوع آفلاتوکسین ها جلوگیری کند و هیچ گونه عوارض جانبی بر کیفیت خوراک نداشته باشد، از اهمیت بالایی برخوردار است. 

هدف از این مطالعه تعیین اثر اسانس سرخارگل بر تنظیم جمعیت میکروبی دستگاه گوارش و برخی فاکتورهای خونی ماهی زبرا تغذیه شده با آفلاتوکسین بود.

بدین منظور، ماهی زبرا در سه تکرار به چهار گروه 45 تایی شامل شاهد (G1)، ماهی تغذیه شده با خوراک حاوی 500 میکروگرم بر کیلوگرم اسانس اکیناسه آ پورپورا (G2)، ماهی تغذیه شده با خوراک حاوی 500 میکروگرم بر کیلوگرم اسانس اکیناسه آ پورپورا و ppm3 آفلاتوکسین ب1 (G3) و ماهیان تغذیه شده با خوراک حاوی ppm3 آفلاتوکسین ب1 (G4) تقسیم شدند. ماهیان با جیره به مدت 60 روز تغذیه شدند. پس از این مدت، ماهیان معدوم شده و از ورید دمی خون گرفته و اسمیر خون تهیه شد. آنزیم های آلانین آمینوترانسفراز، آسپارتات ترانس آمیناز و آلکالین فسفاتاز از هپاتوپانکراس ماهی با استفاده از اتوآنالایزر اندازه گیری و محتویات روده ای برای ارزیابی جمعیت میکروبی کشت داده شد.

نتایج نشان داد که آنزیم های کبدی در گروه آفلاتوکسین افزایش یافت (05/p<0) و مصرف همزمان اسانس به همراه AFB1 توانست آنزیم های مذکور را در مقایسه با گروه تیمار شده با AFB1 کاهش دهد. علاوه بر این، AFB1 می تواند جمعیت میکروبی را به سمت پاتوژن ها منحرف کند. شمارش افتراقی خون در گروه های G2 و G3 افزایش درصد نوتروفیل ها و ترومبوسیت ها را نشان داد. 

نتیجه گیری نهایی: 

با توجه به نتایج این مطالعه می توان نتیجه گرفت که اسانس سرخارگل می تواند اثرات نامطلوب آلودگی مزمن به AFB1 در ماهی زبرا را کاهش دهد. با این وجود، مطالعات بیشتری برای درک بهتر عملکرد ایمونولوژیک اکیناسه آ پورپورا در ماهی زبرا و مکانیسم اثر آن در برابر AFB1 مورد نیاز است.