بررسی عوامل ایجاد کننده نا آسودگی در بیماران بستری در بخش های مراقبت های ویژه

محیط بخش مراقبت های ویژه باعث می شود بیماران سطوح قابل توجهی از ناآسودگی و رنج را تجربه کنند, ولیکن دلایل مانع ابراز نااسودگی از طرف بیماران می شود. مطالعه حاضر با هدف تعیین میزان و عوامل ایجاد کننده ناآسودگی در بیماران بستری در بخش های مراقبت ویژه انجام شد.

در این مطالعه توصیفی ناراحتی درک شده 220 بیمار بخش مراقبت های ویژه با استفاده از پرسشنامه پژوهشگر ساخته بررسی شد. جهت تجریه و تحلیل داده ها از نرم افزار آماری 11.5SPSS کمک گرفته شد.

100 در صد واحد های پژوهش، درجاتی از نا آسودگی را در بخش مراقبت های ویژه تجربه کرده اند. عواملی نظیر نمونه گیری مکرر خون (82.3%)، احساس تنهایی (71.6%)، محدودیت ساعات ملاقات (66.4%)، درد (66.4%)، احساس تشنگی (55.5%)، بی خوابی (60%)، نگرانی از هزینه های بستری در بخش ویژه (60%) ، اضطراب از بخش ویژه (59.5%) و احساس ضعف (55%) مواردی بودند که بیش از 50 درصد بیماران، به عنوان منبع ایجاد ناراحتی خود در مدت اقامت در بخش ویژه گزارش کرده بودند.

اکثر بیماران بستری در بخش مراقبت های ویژه درجات مختلفی ار نااسودگی را تجربه می کنند. از انجا که مطالعات متعدد نشان دهنده ارتباط بین تجربیات ناخوشایند بخش مراقبت های ویژه با کیفیت زندگی بیماران در مراحل بعد می باشد، لذا استفاده از استراتژی های موثر در جهت کاهش و تعدیل این عوامل باید در دستور کار مدیران موسسات درمانی، علی الخصوص پرستاران و مدیران بخش های ویژه قرار گیرد.