الگوی روابط ساختاری پرخاشگری سایبری بر اساس خودکنترلی با میانجی گری اعتیاد به تلفن همراه در نوجوانان: یک مطالعه توصیفی

به طور فزآینده ای، پرخاشگری سایبری به پدیده رایجی تبدیل شده است که محیط رسانه های اجتماعی را فرسایش می دهد. پژوهش حاضر با هدف تعیین الگوی روابط ساختاری پرخاشگری سایبری بر اساس خودکنترلی با میانجیگری اعتیاد به تلفن همراه در نوجوانان انجام شد.

در این مطالعه توصیفی، جامعه آماری شامل دانش آموزان پسر مقطع متوسطه دوم شهر اردبیل در سال تحصیلی 1401 که از این جامعه، به روش نمونه گیری در دسترس نمونه ای به تعداد 190 نفر انتخاب شد و به پرسش نامه های خودکنترلی، پرخاشگری سایبری و اعتیاد به تلفن همراه پاسخ دادند. داده های به دست آمده با استفاده از مدل یابی معادلات ساختاری تجزیه و تحلیل شدند.

نتایج نشان داد که خودکنترلی با مقدار ضریب 15/0- به صورت مستقیم با پرخاشگری سایبری ارتباط معنادار دارد، هم چنین خودکنترلی با مقدار ضریب 25/0- با میانجی گری اعتیاد به تلفن همراه به صورت غیرمستقیم با پرخاشگری سایبری ارتباط معناداری دارد.

به طور کلی با توجه به نتایج پژوهش حاضر، برگزاری کارگاه های آموزشی جهت آموزش آگاهی اخلاق سایبری، همراه با آموزش خودکنترلی و مدیریت استفاده درست از تلفن های همراه پیشنهاد می شود.