تاثیر استفاده از منابع پروتئین های گیاهی و جانوری ارزان قیمت به جای پودر ماهی بر شاخص های رشد، هماتولوژی و آنزیم های کبدی فیل ماهی (Huso huso) پرورشی

به منظور کاهش سهم پودر ماهی در جیره غذایی فیل ماهی، مخلوطی از پروتیین های گیاهی و جانوری (گلوتن ذرت: 35 درصد، گلوتن گندم: 19/34 درصد، آرد سویای فرآوری شده: 3 درصد، پودر ضایعات مرغ: 20 درصد، پودر گوشت و استخوان: 8 درصد، پودر خون: 4/3 درصد) از لحاظ ترکیب شیمیایی و پروفایل اسیدآمینه مشابه پودر ماهی بود، در سطوح جایگزینی 20، 40، 60 و 80 درصد جایگزین پودر ماهی شدند و به نام تیمارهای 1 (FM)، 2 (MPP20)، 3 (MPP40)، 4 (MPP60) و 5 (MPP80) نامیده شدند. تمام جیره ها دارای سطوح یکسان پروتیین و انرژی (44 درصد و 4365 کیلوکالری/کیلوگرم) بودند. فیل ماهیان با میانگین وزن 6/5 ±167 گرم از جیره ‏های مزبور تا حد سیری تغذیه و شاخص های رشد، هماتولوژی و برخی از شاخص های ایمنی غیر اختصاصی و آنزیمی آن ها مورد مطالعه قرار گرفت. نتایج نشان داد که شاخص های رشد از جیره های مختلف غذایی تاثیر نپذیرفت (P>0/05). اختلاف معنی داری در تعداد گلبول های سفید، قرمز، هموگلوبین، هماتوکریت، غلظت متوسط هموگلوبین (MCHC)، مونوسیت و ایوزینوفیل ماهیان در مقایسه با ماهیان تغذیه شده با جیره مبتنی بر پودر ماهی (FM) مشاهده نشد (P>0/05)، اما میزان حجم متوسط گلبول های قرمز (MCV) در ماهیان تغذیه شده با جیره های (MPP20،MPP40 ، MPP60 و MPP80) و وزن متوسط هموگلوبین موجود در یک گلبول قرمز (MCH) ماهیان تیمارهای MPP60 و MPP80 نسبت به ماهیان تیمار (FM) به طور معنی داری کاهش یافت (P<0/05). میزان لنفوسیت در ماهیان تغذیه شده با جیره های MPP20، و MPP40  به طور معنی داری از ماهیان تغذیه شده با جیره FM کم تر بود (P<0/05)، با افزایش مخلوط پروتیین جانوری به جای پودر ماهی فعالیت آنزیم های  AST و ALT کبد در مقایسه با ماهیان تغذیه شده با جیره مبتنی بر پودر ماهی به طور معنی داری افزایش یافت (P<0/05). نتایج این آزمایش نشان داد که امکان جایگزینی 40 درصد از مخلوط پروتیین های حیوانی و گیاهی به جای پودر ماهی بدون تاثیر منفی بر شاخص های رشد، بقاء، شاخص های هماتولوژی و برخی از شاخص های ایمنی غیر اختصاصی و آنزیمی فیل ماهی در حال رشد وجود دارد.