کاهش خسارت بوته میری رایزوکتونیایی در لوبیا توسط برخی قارچ های میکوریزی دارسانه ای

بیماری بوته میری رایزوکتونیایی لوبیا (Phaseolus vulgaris) در اثر Rhizoctonia solani جزو مهم ترین بیماری های قارچی خاکزاد این محصول در اکثر مناطق کشت در سراسر جهان است. در تحقیق حاضر اثر نه گونه قارچ میکوریزی دارسانه ای (AMF) شامل Acaulospora longula، Funneliformis mosseae، Gigaspora margarita، Glomus caledonium، G. claroideum، G.etunicatum، G. fasciculatum، G.versiform و Rhizophagus irregularis روی مهار بوته میری رایزوکتونیایی و برخی صفات رشدی لوبیا در حضور بیمارگر در گلخانه بررسی شد. شش گونه AMF (F. mosseae، G. margarita، G. claroideum ، G. etunicatum ، G. versiform و G. caledonium) سبب کاهش شاخص بیماری شدند و از میان آنها، چهار گونه اول، وقوع بیماری را نیز نسبت به شاهد بیمار به طور معنی داری کاهش دادند. کمترین شدت و وقوع بیماری به ترتیب با کاربرد F. mosseae و G. claroideum به دست آمد. در مقایسه با شاهد بیمار، همه گونه های AMF سبب افزایش معنی دار طول ریشه و علاوه بر آن وزن تر و وزن خشک ریشه (به استثنای G. fasciculatum) شدند و وزن تر اندام هوایی (به استثنای G. versiform)، طول اندام هوایی (به استثنای G. claroideum، G. versiform و G. etunicatum) و وزن خشک اندام هوایی (به استثنای G. etunicatum، G. fasciculatum، G. caledonium و G. margarita) را نیز افزایش دادند. بیشترین میزان کلنیزاسیون میکوریزی ریشه نیز در تیمار G. fasciculatum مشاهده شد. طبق نتایج این تحقیق بسیاری از قارچ های AMF سبب بهبود رشد گیاه و جبران بخشی از خسارت بوته میری رایزوکتونیایی لوبیا گردیدند و این عوامل، گزینه های مناسبی برای بررسی کنترل بیولوژیکی این بیماری در شرایط مزرعه هستند.