بررسی مقایسه ای اثر دو دوز متفاوت پروپوفول در پیشگیری از تهوع و استفراغ بعد از اعمال جراحی دیسککتومی تحت بی حسی اسپاینال: یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی سه سویه کور

بروز تهوع و استفراغ یکی از شایع ترین عوارض بعد از جراحی است، از طرفی یکی از عوارض بی حسی نخاعی نیز می باشد. با توجه به اثر پیشگیرانه پروپوفول، مطالعه حاضر به بررسی تاثیر دو دوز مختلف پروپوفول در پیشگیری از تهوع و استفراغ در جراحی دیسککتومی پرداخت.

مطالعه حاضر یک مطالعه کارآزمایی بالینی تصادفی شده سه سویه کور است که بر روی 48 بیمار کاندید  عمل جراحی دیسککتومی که تحت بی حسی نخاعی قرار گرفتند و بیماران  به طور تصادفی به سه گروه پوفول 1/0، 2/0 و شاهد تقسیم شدند. هم چنین  ابزار جمع آوری اطلاعات در این مطالعه شامل فشارخون (سیستولیک، دیاستولیک و متوسط شریانی)، ضربان قلب و سطح اکسیژن خون اندازه گیری و شدت تهوع و استفراغ می باشند و این پارامترها تا زمان ترخیص از ریکاوری ثبت گردید.

نتایج مطالعه حاضر نشان داد که میانگین پارامترهای همودینامیک در بین گروه شاهد و پرپوفل 2/0 و تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0P-value<) در این مطالعه تفاوت میزان تهوع و استفراغ بین سه گروه معنی دار بود (001/0>P-Value)، که بین دوزmg/kg  2/0 پروپوفول با دوزmg/kg  1/0 پروپوفول (02/0 =P-Value) و دوزmg/kg  2/0 پروپوفول با شاهد (03/0=P-Value) گزارش شد. هم چنین بین دوزmg/kg  1/0  با گروه کنترل، تفاوت معنی داری مشاهده شد (0 =P-Value).

با توجه به مقایسه گروهmg/kg  2/0 و گروه mg/kg  1/0 (02/0=P-Value) و گروهmg/kg  2/0 با شاهد (03/0=P-Value) و بین گروه اول با گروه کنترل، تفاوت معنی داری مشاهده شد (0 =P-Value)، دوز پایین پوپوفل 1/0 در کاهش تهوع و استفراغ بعد از جراحی موثر است، اما نسبت به دوز 2/0 پروپوفول تاثیر کم تری دارد.