شناسایی پنومونی مانهیمیازیس در بز با استفاده از روش های ایمنوهیستوشیمی، باکتریولوژی و هیستوپاتولوژی

پنومونی مانهیمیوزیس با عامل مانهیمیا (پاستورلا) همولیتیکا یکی از مهمترین عوامل اتیولوژیک پنومونی در گاو، گوسفند و بز می باشد. مطالعه حاضر که در کشتارگاه سمنان به اجرا درآمد به منظور تعیین وجود و میزان شیوع آنتی ژن های مانهیمیا همولیتیکا با استفاده از نشان گذاری ایمنوهیستوشیمی در بافت ریه بزهای مبتلا به پنومونی ذبح شده تثبیت شده در فرمالین و قالب گیری شده در پارافین و سپس مقایسه نتایج ایمنوهیستوشیمی با نتایج جداسازی باکتریایی طراحی شد. به همین منظور ریه های متعلق به 402 راس بز ذبح شده در کشتارگاه تحت بازرسی های روتین پس از کشتار قرار گرفت و پنومونی در 38 مورد از آنها شناسایی شد. آزمایشات ایمونوهیستوشیمی روی 32 مورد باستثنای 6 مورد ریه مبتلا به پنومونی کرمی به اجرا درآمد. آنتی ژن های مانهیمیا همولیتیکا در 14 مورد (75/43%) از 32 مورد ریه های پنومویک شناسایی شد. آنتی ژنهای باکتریایی بیشتر در سلول های اپیتلیال برونشیولی و برونشی، در لکوسیت های دژنره در آلویول ها، و در لکوسیت های دژنره در نواحی نکروز انعقادی و تا حد کمتری در سلول های اپیتلیومی غدد برونشی و سلول های لنفوییدی مشاهده شدند. در مجموع شناسایی آنتی ژن های مانهیمیا همولیتیکا در ریه های پنومونیک با استفاده از ایمونوهیستوشیمی بسیار قابل اعتمادتر از روش جداسازی باکتریایی می باشد.