تعیین کارایی، رضایتمندی و بهره وری سیستم حمل و نقل عمومی با استفاده از تحلیل پوششی داده ها و مطالعه کاربردی آن روی خطوط اتوبوسرانی مشهد

روند رشد جمعیت و توسعه ی شهرها در دهه های اخیر، استفاده از وسایل نقلیه اعم از شخصی و عمومی را به دنبال داشته است. در این میان وسایل حمل و نقل عمومی با توجه به مقرون به صرفه بودن از نظر اقتصادی، توجهات زیادی را بخود جلب کرده است. بنابراین مسیولین برنامه ریزی شهری و شهرداری ها سعی در رفع مشکلاتی همچون؛ آلودگی های زیست محیطی، تراکم ترافیک های سنگین، ناامنی در برخی مسیرها، وجود تصادفات شدید در برخی معابر و مصرف بی رویه ی سوخت های متناسب با وسایل نقلیه (اعم از نفت - گازوییل و بنزین) می باشند تا تدابیری مناسب بیندیشند. تحلیل پوششی داده ها با راهکارهای مناسب ریاضی که دارد می تواند ابزاری دقیق و جامع برای بررسی چنین وضعیت هایی باشد، تا مدیران بتوانند با کمک آن بهترین تصمیم را اتخاذ نمایند و موانع موجود را برطرف نمایند. هدف ما در این مقاله، تعیین کارایی، رضایتمندی و بهره وری (بهره وری کارایی و بهره وری رضایتمندی) وسایل نقلیه ی عمومی بطور خاص 10 خطوط اتوبوسرانی شهر مشهد می باشد، بطوری که بهره وری آنها در سه سال متوالی 91، 92 و 93 مورد ارزیابی قرار گرفته است و نسبت بهره وری رضایت مندی به بهره وری کارایی هر خط مورد محاسبه قرار گرفت.