تشدید زیستی تجزیه هیدروکربن های نفتی خاک به روش در محل با استفاده از کنسرسیوم میکروبی بومی

پیام:
نوع مقاله:
مقاله پژوهشی/اصیل (دارای رتبه معتبر)
چکیده:

حذف آلاینده های نفتی از خاک با توجه به اثرات ناخوشایندی که بر انسان و سایر موجودات زنده می گذارند، یک ضرورت محیط زیستی است. پالایش زیستی یکی از بهترین روش های تیمار به لحاظ ملاحضات محیط زیستی و اقتصادی، برای حذف درمحل هیدرورکربن ها از خاک های آلوده است. در این روش، استفاده از میکروارگانیسم های بومی می تواند حداقل آشفتگی در زیست بوم خاک ایجاد کند بنابراین خاک تیمار شده، فعالیت زیستی خود را برای انجام امور کشاورزی، حفظ می نماید. در این پژوهش، امکان تجزیه زیستی هیدورکربن های نفتی از خاک های آلوده در حوضچه های گل حفاری موسوم به مادپیت واقع در منطقه بهره برداری نفت شهر استان کرمانشاه، توسط میکروارگانیسم های بومی انجام گرفت. به منظور ارزیابی تحریک زیستی، دو تیمار شخم تنها و شخم همراه با kg/m2 0/1 اوره به عنوان منبع تامین کننده نیتروژن اعمال شد. به منظور ارزیابی تشدید زیستی علاوه بر شخم و افزودن اوره، سوسپانسیون کنسرسیوم میکروبی بومی (متشکل از گونه های باکتریایی Bacillus thuringiensis و  Arthrobacter citreus و گونه مخمر تولید کننده بیوسورفکتانت Candida catenulata به مقدار mL/m2 100 به خاک افزوده شد. نتایج نشان داد که در تیمار تحریک زیستی با انجام شخم زدن و افزودن اوره در مقایسه با شاهد، درصد حذف هیدروکربن های نفتی از %10/73 به %53/83 طی مدت 120 روز افزایش می یابد. همچنین فرآیند تشدید زیستی توانست در حذف موثر ترکیبات نفتی به میزان %74 طی مدت مشابه موثر باشد. حذف قسمت عمده هیدروکربن های سنگین  (C12<)، و سرعت تجزیه زیستی بالاتر از مزایای استفاده از فرآیند تشدید زیستی توسط کنسرسیوم میکروبی در کار حاضر بود.

زبان:
فارسی
صفحات:
93 تا 103
لینک کوتاه:
magiran.com/p2574857 
دانلود و مطالعه متن این مقاله با یکی از روشهای زیر امکان پذیر است:
اشتراک شخصی
با عضویت و پرداخت آنلاین حق اشتراک یک‌ساله به مبلغ 1,390,000ريال می‌توانید 70 عنوان مطلب دانلود کنید!
اشتراک سازمانی
به کتابخانه دانشگاه یا محل کار خود پیشنهاد کنید تا اشتراک سازمانی این پایگاه را برای دسترسی نامحدود همه کاربران به متن مطالب تهیه نمایند!
توجه!
  • حق عضویت دریافتی صرف حمایت از نشریات عضو و نگهداری، تکمیل و توسعه مگیران می‌شود.
  • پرداخت حق اشتراک و دانلود مقالات اجازه بازنشر آن در سایر رسانه‌های چاپی و دیجیتال را به کاربر نمی‌دهد.
In order to view content subscription is required

Personal subscription
Subscribe magiran.com for 70 € euros via PayPal and download 70 articles during a year.
Organization subscription
Please contact us to subscribe your university or library for unlimited access!