بررسی تهدیدهای امنیتی ریزپرنده ها با تاکید بر فناوری

این پژوهش می کوشد با استفاده از مبانی پیش بینی فناوری و روش دلفی فازی، تهدیدهای امنیتی و انتظامی ریزپرنده ها را در یک دهه آینده، تحلیل کند.

روش پژوهش: 

پژوهش حاضر از نظر هدف، کاربردی؛ از نظر راهبرد، ترکیبی و از نظر اجرا در قالب تحقیقات توصیفی- پیمایشی قرار می گیرد. جامعه آماری پژوهش را خبرگان صنعت و اساتید دانشگاه تشکیل می دهند. با توجه به هدف پژوهش، نمونه گیری به صورت هدفمند انجام و 44 نفر انتخاب شدند. ابزار گردآوری داده ها، پرسش نامه محقق ساخته است که روایی آن با روش محتوایی و پایایی آن با روش آلفای کرونباخ انجام شد. تحلیل داده ها نیز از طریق روش دلفی فازی با استفاده از نرم افزارهای اس پی اس اس [1] و اکسل [2] انجام شد.

یافته های این پژوهش نشان می دهد که 10 قابلیت عملکردی و 18 تهدید امنیتی و انتظامی در یک دهه آتی برای ریزپرنده ها قابل پیش بینی است که بر اساس اولویت بندی که با روش دلفی انجام شد، دو قابلیت با عناوین «افزایش هوشمندی و خودمختاری» و «ارزانی و در دسترس بودن» در اولویت اول قرار دارند. بنابراین متناسب با این اولویت های عملکردی، 9 تهدید امنیتی و انتظامی در صدر تهدید ها تعیین شدند.

فراگیر شدن کاربری ریزپرنده ها و به تناسب آن افزایش نرخ و گستردگی دامنه تهدیدات، افزایش توانمندی ریزپرنده ها در انجام ماموریت ها از نظر تنوع و کیفیت، کاهش امکان مقابله با تهدیدات ریزپرنده ها، کاهش امکان شناسایی، رصد و دستگیری عاملان و پیگیری های قانونی بعدی، ازجمله مهمترین چالش های امنیتی پیش روی حاکمیت در 10 سال آینده خواهد بود.