اثربخشی بسته آموزشی تاب آوری بر تکانشگری و انعطاف پذیری روان شناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد

پژوهش حاضر با هدف بررسی اثربخشی بسته آموزشی تاب آوری بر تکانشگری و انعطاف پذیری روان شناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد انجام گرفت. پژوهش حاضر نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون با گروه گواه و دوره پیگیری دوماهه بود. جامعه آماری تحقیق را دانش آموزان دوره دوم متوسطه با گرایش به اعتیاد شهر تهران در سال تحصیلی 1399-1398 تشکیل دادند. در این پژوهش، 25 نوجوان با روش نمونه گیری هدفمند انتخاب و با گمارش تصادفی در گروه های آزمایش و گواه گمارده شدند. گروه آزمایش بسته آموزشی تاب آوری را طی دو و نیم ماه در 10 جلسه 75 دقیقه ای دریافت کردند. پرسشنامه های مورد استفاده در این پژوهش شامل پرسشنامه گرایش به اعتیاد (ATA)، پرسشنامه تکانشگری (IQ) و پرسشنامه انعطاف پذیری روان شناختی (PFQ) بود. داده ها به شیوه تحلیل واریانس با اندازه گیری مکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی با استفاده از نرم افزار آماری SPSS-23 تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد بسته آموزشی تاب آوری بر تکانشگری و انعطاف پذیری روان شناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد تاثیر معنادار داشته است (0/001>p). براساس یافته های پژوهش می توان نتیجه گرفت که بسته آموزشی تاب آوری با بهره گیری از فنونی مانند یادگیری مهارت گفت وگو، آموزش خودآگاهی، نحوه کنترل خشم، مدیریت استرس، حل مسیله و تصمیم گیری بهنجار می تواند به عنوان یک روش کارآمد برای کاهش و بهبود انعطاف پذیری روان شناختی نوجوانان با گرایش به اعتیاد مورد استفاده قرار گیرد.