تعیین اثربخشی مداخله نوروفیدبک بر نشانه های استرس و اضطراب بیماران مبتلا به میگرن

هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی مداخله نوروفیدبک بر نشانه های استرس و اضطراب بیماران مبتلا به میگرن بود. روش پژوهش توصیفی از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری و گروه آزمایش و گواه بود. جامعه آماری این پژوهش شامل تمام بیماران مبتلا به میگرن بود که در سال 1397 و 1398 به کلینیک های روان شناختی شهر تهران مراجعه کرده بودند. از میان کلینیک های مختلف استان تهران و بیمارانی که نمرات آن ها یک انحراف معیار بالاتر از میانگین قرار داشت 30 نفر به صورت دردسترس انتخاب شدند و با گمارش تصادفی در دو گروه آزمایش و گواه قرار گرفتند. برای پیش آزمون-پس آزمون-پیگیری شرکت کنندگان به پرسشنامه سنجش فشار روانی رضاخانی (SRSSQ) و پرسشنامه اضطراب بک (BAI) پاسخ دادند. بعد از 20 جلسه اجرای نوروفیدبک، داده های پژوهش حاضر از روش تحلیل واریانس با طرح آمیخته و با استفاده از نرم افزار BioGraph Infiniti نسخه 6 تحلیل شدند. در پژوهش حاضر در گروه آزمایش، نوروفیدبک موجب کاهش نشانه های جسمانی (P<0.01, F=12.73) ، نشانه های روانی/جسمانی (P<0.01, F=8.87) و نشانه های رفتاری (P<0.01, F=11.52)  استرس و اضطراب (P<0.01, F=10.12) شد. با توجه به نتایج به دست آمده پیشنهاد می شود نوروفیدبک به صورت روشی تکمیلی برای بیماران مبتلا به میگرن و همچنین کسانی که دچار پریشانی روانی هستند به منظور کاهش ناراحتی و سازگاری بهتر و سریع تر آن به کار گرفته شود.