بررسی مقایسه ای میزان تغییرات همودینامیک و سطح بی حسی نخاعی در بیماران مبتلا به کم کاری تیروئید و گروه کنترل تحت عمل جراحی سزارین با بی ‏حسی نخاعی: مطالعه موردی- شاهدی

بارداری تاثیر قابل توجهی بر غده تیرویید و عملکرد آن دارد. کم کاری تیرویید در بارداری به عنوان افزایش سطح TSH در سرم تعریف می شود. مطالعه حاضر با هدف بررسی میزان تغییرات همودینامیک و سطح بی حسی نخاعی در بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید تحت عمل جراحی سزارین با بی حسی نخاعی و مقایسه آن با گروه کنترل انجام شد.

در این مطالعه موردی- شاهدی، 83 نفر از بیماران 42-18 ساله که جهت سزارین به بیمارستان مطهری شهرستان جهرم مراجعه نمودند، در دو گروه کم کاری تیرویید (42 نفر) و کنترل (41 نفر) مورد مطالعه قرار گرفتند. سطح بی حسی نخاعی، فشارخون سیستولیک، دیاستولیک و متوسط شریانی و ضربان قلب در زمان های قبل از تجویز داروی بی حسی، 1، 15، 30، 45 و 60 دقیقه بعد از انجام بی حسی و در زمان ورود و خروج از ریکاوری اندازه گیری و ثبت شد. تجزیه و تحلیل داده ها با استفاده از نرم افزار آماری SPSS (نسخه 21) و آزمون های اندازه گیری مکرر، کوکران، آزمون آنالیز واریانس و کای اسکویر انجام شد. میزان p کمتر از 05/0 معنی دار در نظر گرفته شد.

فراوانی سطح بی حسی نخاعی بین بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید تحت عمل جراحی سزارین با بی حسی نخاعی و گروه کنترل تفاوت معنی داری داشت (001/0>p). بین گروه های بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید و گروه کنترل، از نظر میانگین فشارخون سیستولیک و دیاستولیک بیماران در زمان های قبل و 1 دقیقه بعد از بی حسی، 15، 30، 45 و 60 دقیقه بعد از بی حسی و در ورود به ریکاوری و خارج از ریکاوری، تفاوت معنی داری وجود نداشت (05/0>p).

استفاده از بی حسی نخاعی در مادران باردار با کم کاری تیرویید اگرچه سطح بالاتری از بی حسی را در طول عمل نسبت به گروه کنترل گزارش کرده بود، اما تفاوت فشار متوسط شریانی و ضربان قلب بین گروه ها از نظر بالینی اهمیت نداشت. بر اساس مطالعه حاضر، به نظر نمی رسد نیاز به تغییر پروتکل بی حسی نخاعی مخصوص بیماران مبتلا به کم کاری تیرویید وجود داشته باشد.