اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تصویر بدنی و سبک های هویت دانش آموزان دختر مبتلا به اختلال بی اشتهایی عصبی

اختلالات بی اشتهایی عصبی یکی از شایع ترین اختلالات خوردن در میان نوجوانان است. پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد بر تصویر بدنی و سبک های هویت دانش آموزان دختر مبتلا به بی اشتهایی عصبی انجام گرفت.
پژوهش  حاضر از نوع نیمه تجربی، با طرح پیش آزمون و پس آزمون و پیگیری همراه با گروه کنترل بود. جامعه آماری، شامل نوجوانان دختر مبتلا به بی اشتهایی در سال تحصیلی 99-1400 شهر کرج بودند. به ‎منظور انجام پژوهش، 30 نفر از دانش آموزان با نمونه گیری تصادفی در گروه آزمایشی و گروه کنترل قرار گرفتند. گروه آزمایش در 10 جلسه مداخله درمان مبتنی بر خانواده را دریافت کردند و گروه کنترل مداخله ای دریافت نکردند. ابزارهای مورداستفاده، پرسش نامه نگرش های خوردن گارنر و گرفینگل (1982)، پرسش نامه سبک های هویت برزونسکی (1989) و پرسش نامه تصویر بدنی (کش و پروزینسکی، 1990) بود. داده ها با تحلیل کواریانس چندمتغیره و تحلیل واریانس آمیخته بررسی شدند.
نتایج نشان داد درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، منجر به پیدایش تصویر بدنی مثبت و کسب هویت متعهدانه در دانش آموزان می شود (0/01<p). همچنین نتایج مرحله پیگیری نشان داد که اثربخشی مداخله، ماندگار است. با توجه به یافته ها می توان گفت درمان مبتنی بر پذیرش و تعهد، منجر به پیدایش تصویر بدنی مثبت و سبک هویت متعهدانه در نوجوانان دختر می شود. بنابراین روان شناسان و مشاوران می توانند از این درمان در دانش آموزان دختر مبتلا به بی اشتهایی عصبی استفاده کنند.