تحلیل جامعه شناختی عوامل موثر بر خودشیفتگی دختران در شبکه های اجتماعی با تاکید بر شبکه اجتماعی اینستاگرام

این مقاله، به بررسی نسبت میان دو مفهوم خودشیفتگی و اینستاگرام می پردازد و نقش شبکه های اجتماعی را در ایجاد یا افزایش خودشیفتگی از پیش موجود افراد بررسی می کند. علاوه بر بررسی نظرات کریستوفر لش درباره جامعه مدرن و خودشیفتگان دوره و زمانه ما، با وام گرفتن از نظریات زیگموند فروید که دو نوع خودشیفتگی اولیه و ثانویه را مطرح کرده است و همچنین نظریه «جامعه نمایشی» اروینگ گافمن نسبت اینستاگرام و خودشیفتگی را سنجیدیم، در این بین نظریات بودریار یکی دیگر از نظریات کارگشا در به پیش بردن این پژوهش بوده است. براساس نتایج و نظریه های به کار گرفته شده در این پژوهش مشخص شد که بخش عظیمی از توجه فرد در امور زندگی صرف این می شود که بازخورد مثبتی از خود برای دیگران ایجاد کند. تمایلات خودشیفتگی تقریبا در همه افراد وجود دارد و اینکه امروزه اینگونه خصلت ها بیش تر قابل لمس شده است از آنجا ناشی می شود که رسانه های اجتماعی به ویژه اینستاگرام به یکی از برنامه های رایج و همه گیر تبدیل شده است و ویژگی های این رسانه ها امکان بروز و ظهور پدیده هایی چون خودشیفتگی را میسر ساخته است