بررسی و تحلیل رمان اعجام سنان انطون بر پایه نظریه گریماس

روایت شناسی یکی از شاخه های نقد ادبی است که به بررسی روایت های داستانی می پردازد. ولادیمیر پراپ و بعد از او گریماس در این زمینه بررسی هایی داشته اند؛ گریماس معتقد بود که داستان ها و روایت ها با قالب های مختلف خود،‍ از الگوهایی پیروی می کنند که با کشف این الگو ها می توان به درک بهتری از این داستان ها نایل شد. الگوها قابلیت انطباق با رمان های پیچیده امروزی را دارند. به باور وی هر داستانی تابع یکی از این ساختارهای روایت است: 1- قرارداد (ممنوعیت)- نقض - مجازات 2- فقدان قرارداد (بی نظمی)- وجود قرارداد (نظم). بر اساس نظریه او، شش نقش یا کنشگر در همه روایت ها وجود دارد که عبارت اند از فاعل، هدف، فرستنده، گیرنده، یاریگر و بازدارنده. بنا بر نظر گریماس، در هر داستانی گزاره های روایی (وصفی، وجهی و متعدی) و زنجیره های روایی (اجرایی، پیمانی، انفصالی) قابل مشاهده است. بر این اساس، پژوهش حاضر می کوشد با رویکرد کیفی و روش توصیفی تحلیلی رمان اعجام نوشته نویسنده عراقی سنان انطون را بر پایه نظریه کیفی مورد ارزیابی و نقد قرار دهد. از نتایج تحقیق آن است که در این رمان یکی از ساختارهای روایت گریماس یعنی قرارداد- نقض- مجازات مشاهده می شود و سیر کلی داستان از مثبت به منفی است. همچنین در رمان مورد مطالعه، شش نقش یا کنشگر، گزاره های روایی و زنجیره های روایی نظریه گریماس به وضوح قابل شناسایی و ردیابی هستند