بررسی میزان پروتئین واکنشی C و آیریزین در بزاق و سرم بیماران مبتلا به انفارکتوس قلبی

بیماری قلبی_عروقی علت مهم مرگ و میر در جهان می باشد. علی رغم اهمیت تشخیص زودهنگام و پیشرفتهای دانش پزشکی یک سوم موارد انفارکتوس میوکاردیال (MI) ناشناخته باقی می مانند. بیومارکرها در نتیجه اعمال فیزیولوژیک و تغییرات پاتولوژیک در بدن ایجاد می شوند. بزاق پلاسمای تصفیه شده است و مطالعه بر روی آن می تواند جایگزین آزمایشات خون و سبب تسریع و آسانتر شدن روند تشخیص بیماریها گردد. هدف از انجام این مطالعه تعیین مقدار High- Sensitivity C-Reactive Protein و آیریزین در بزاق و سرم بیماران مبتلا به انفارکتوس میوکارد و تعیین ارتباط بین hs-CRP و آیریزین موجود در بزاق و در سرم بود.

در این مطالعه مورد شاهدی، 46 نمونه شامل 24 نمونه از بیماران مبتلا به MI حاد و 22 نمونه کنترل سالم انتخاب شدند. نمونه بزاق و سرم افراد مورد مطالعه جمع آوری شد و در آزمایشگاه تخصصی بیوشیمی دانشکده پزشکی مشهد میزان آیریزین و hs-CRP هر یک از نمونه های بزاق و سرم مورد اندازه گیری قرار گرفت. داده ها توسط SPSS با ویرایش 22 با استفاده از آزمون ضریب همبستگی پیرسون مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت (P < 0.05).

غلظت آیریزین سرم در گروه بیمار کمتر از گروه کنترل بود (P=0.205). غلظت آیریزین بزاق نیز در گروه بیمار به شکل معنی داری کمتر از گروه کنترل بود (P=0.021). میزان hs-CRP سرم و بزاق در گروه بیمار بطور معنی داری بیشتر از گروه کنترل بود (P<0.001). با افزایش غلظت مارکر در سرم، غلظت مارکر در بزاق نیز بطور معنی داری افزایش یافت (P<0.001).

سنجش غلظت آیریزین بزاق و کاهش آن می تواند معیار قابل اعتمادی برای تشخیص و پیش بینی سکته قلبی باشد. غلظت بیومارکر hs-CRP بزاق و سرم ارتباط مستقیمی با سکته قلبی دارد.