پیچیدگی نحوی و گام های بلاغی چکیده مقالات پژوهشی در زبان شناسی کاربردی: رویکرد کاربرد اول

در حال حاضر تمایل فزاینده ای به رویکرد معنا محور برای مطالعه پیچیدگی نحوی در نوشتار دانشگاهی وجود دارد. در حالی که مطالعات قبلی اطلاعات ارزشمندی در خصوص نمودهای زبانی ساختارهای بلاغی متون از لحاظ پیچیدگی نحوی ارایه کرده اند، آنها معمولا ویژگی های واژگانی-دستوری را خارج از بافت معنایی تحلیل کرده اند. این مطالعه مقطعی پیکره بنیاد با اتخاذ رویکرد کاربرد اول به بررسی کارکردهای بلاغی ساختارهای پیچیده نحوی در بخش چکیده مقالات پژوهشی در رشته زبان شناسی کاربردی میپردازد. برای این منظور، پیکره ای زبانی متشکل از 270 متن از مجلات برجسته زبان شناسی کاربردی گردآوری شده است. ما بر اساس مدل ارایه شده توسط Pho (2008)، متون را به صورت دستی از لحاظ وجود گام ها نشانه گذاری کردیم و پیچیدگی نحوی آنها را با استفاده از معیارهای گروه واژه ای، جمله واره ای و کلی اندازه گیری کردیم. برای تجزیه و تحلیل داده ها از SPSS نسخه 25 استفاده شد. نتایج آزمون های MANOVA یک طرفه (تحلیل واریانس چند متغیره) و آزمون های مجذور کای، تغییرات قابل توجهی را در بین گام های بلاغی از نظر مقیاس های پیچیدگی گروه واژه ای و جمله واره ای نشان داد. یافته ها همچنین نشان داد که نویسندگان دانشگاهی پیچیدگی ساختاری نوشتاری خود را با توجه به اهداف بلاغی خود تغییر می دهند. بعلاوه، نتایج این مطالعه به وجود ارتباط بین ویژگی های بلاغی و پیچیدگی ساختاری متن دلالت دارد. این یافته ها کاربردهای آموزشی را برای نویسندگان دانشجو به همراه دارد تا ذخیره زبانی خود را با استفاده از ساختارهای پیچیده بلاغی مناسب و بر اساس الگوهای بدست آمده از نویسندگان خبره و بواسطه مقایسه نوشته های آنها با نوشته های خود تنظیم نمایند و تفاوت موجود را کشف کنند.