بررسی اثر راهبردی شایستگی های فردی بر تقویت برند شخصی با توجه به نقش میانجی کیفیت اشتغال

مفهوم اساسی برند شخصی، مبتنی بر ترویج استراتژی، ترفیع مفاهیم توسعه به سوی ارتقای افراد در جهت تقویت شایستگی افراد برای ورود به بازار است. پژوهش حاضر به بررسی تاثیر نقش راهبردی شایستگی های فردی بر تقویت برند شخصی با توجه به نقش کیفیت اشتغال پرداخته است.

روش شناسی:

 روش تحقیق در پژوهش حاضر، ازآنجایی که هدف تعیین روابط تجربی درزمینه روابط میان عوامل اثرگذار بر توسعه برند شخصی و شایستگی های مرتبط با ایجاد و توسعه برند شخصی است، ازنظر هدف کاربردی، و ازنظر نحوه گردآوری اطلاعات توصیفی از نوع همبستگی هست. جامعه آماری شامل فارغ التحصیلان دانشگاهی تحصیلات تکمیلی است. حجم نمونه تصادفی از طریق فرمول کوکران و برابر با 356 نفر و ابزار گردآوری داده پرسشنامه محقق ساخته بوده، روایی صوری بر اساس نظر اساتید و خبرگان تایید و پایایی کلی در دامنه قابل قبول قرار داشته و از طریق آزمون آلفای کرونباخ پایایی کل سوالات برابر با 876/0 است. تحلیل آماری، آزمون نرمال بودن با روش آزمون کولموگروف-اسمیرنوف، تحلیل عاملی تاییدی، تحلیل مسیر و برازش مدل تحقیق با کمک نرم افزار SPSS و نرم افزار Smart pls صورت گرفت.

بررسی داده های به دست آمده از ضرایب استاندارد، آماره t و همچنین نمودار ضرایب استاندارد و معناداری مدل برند شخصی نشان داده، که تمامی ابعاد مولفه تخصصی بر مدل برند شخصی در سطح اطمینان 99 درصد تاثیر مستقیم و معناداری دارند.

نتایج پژوهش نشان داده که فرضیه های اصلی موردقبول است و مولفه های شایستگی فردی بر اساس مولفه های کیفیت اشتغال تاثیر مثبت معناداری بر روی مولفه های برند شخصی دارند.