تاثیر آموزش خود مراقبتی معنوی بر دلبستگی مادران نوزادان نارس بستری در بخش ویژه نوزادان بیمارستان طالقانی ایلام

تولد نوزاد نارس و نیاز به بستری در بخش مراقبت ویژه نوزادان، خطری برای ارتباط اولیه مادر و نوزاد و کاهش دلبستگی مادر و نوزاد است و حمایت پرستاری از مادران نوزادان نارس ضروری به نظر می رسد. بنابراین مطالعه حاضر باهدف بررسی تاثیر آموزش خودمراقبتی معنوی بر دلبستگی مادران نوزادان نارس بستری در بخش ویژه انجام شد.

مطالعه نیمه تجربی که به صورت پیش آزمون و پس آزمون روی 60 مادر (30 نفر در گروه مداخله و 30 نفر در گروه کنترل) دارای نوزادان بستری در بخش ویژه نوزادان در بیمارستان طالقانی شهر ایلام انجام شد. داده ها با استفاده از دو پرسش نامه جمعیت شناختی مادر و نوزاد و پرسش نامه دلبستگی پس از تولد (MPAS) جمع آوری شد. کلاس های آموزش خودمراقبتی به مادران گروه مداخله در مدت 5 جلسه 45 دقیقه ای با استفاده از کتابچه خودمراقبتی تدوین شده توسط پژوهشگر برگزار شد. یک هفته بعد پرسش نامه دلبستگی توسط شرکت کنندگان تکمیل شد و داده ها با استفاده از نرم افزار SPSS نسخه 22 و آمار توصیفی برای متغیرهای کمی به صورت میانگین (انحراف معیار) و برای متغیرهای کیفی به صورت فراوانی و درصد تجزیه و تحلیل شدند. برای بررسی طبیعی بودن توزیع داده ها از آزمون کولموگروف اسمیرنوف و برای بررسی تاثیر آموزش بر میزان دلبستگی از آزمون مانوا و آزمون تحلیل کوواریانس تک متغیره (آنکووا) استفاده شد. سطح معناداری کمتر از 0/05 در نظر گرفته شد.

میانگین نمره کل دلبستگی پیش آزمون در گروه مداخله و کنترل به ترتیب 51/73 و 56/43 و میانگین نمره کل پس آزمون به ترتیب 53/36 و 49/77 بود که حاکی از تاثیر مداخله آموزش خودمراقبتی معنوی بر دلبستگی مادران است (0/05>P).

آموزش خودمراقبتی معنوی باعث افزایش دلبستگی مادران با نوزادان نارس بستری در بخش ویژه می شود.

با توجه به نتایج پژوهش حاضر پیشنهاد می شود جهت ارتقای دلبستگی و کمک به بهبود شرایط مادر و نوزاد، با فراهم کردن بسترهای مناسب در محیط بالینی، پرستاران و مراقبان بهداشتی با اجرای این مداخله از مادر و نوزاد حمایت کنند.