اثر آلفاپاینن بر بهبود حافظه کاری و فضایی در موش های صحرایی

استرس اکسیداتیو از عوامل مهم در بروز اختلال در حافظه و یادگیری است که سبب آسیب نورونی در ناحیه هیپوکامپ می گردد. آلفا پاینن ترکیبی پلی فنولیک از خانواده ترپن ها است که اثرات ضدالتهابی، ضد اضطرابی، آنتی اکسیدانی و حفاظت عصبی مهمی را در سیستم عصبی مرکزی نشان داده است که می تواند بر حافظه موثر باشد. هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر آلفاپاینن بر بهبود حافظه کاری و فضایی در موش های صحرایی بود.

در این مطالعه 24 سر موش صحرایی نر به صورت تصادفی به 3 گروه کنترل، آلفاپاینن دوز mg/kg 5 و10 (به مدت 3 هفته، تزریق داخل صفاقی) تقسیم شدند. حافظه فضایی و کاری به ترتیب، از طریق ماز آبی موریس و ماز Y ارزیابی شدند. سپس، میزان مالون دی آلدیید و ظرفیت آنتی اکسیدانی تام در بافت هیپوکامپ اندازه گیری گردید. یافته ها با استفاده از آزمون آماری تحلیل واریانس یک طرفه و تست تعقیبی توکی آنالیز شدند.

درصد تناوب در ماز Y در گروه آلفاپاینن mg/kg 10 نسبت به گروه های کنترل و دریافت کننده آلفاپاینن با دوز mg/kg 5 افزایش یافت. همچنین مدت زمان سپری شده در ناحیه هدف در دوز mg/kg 10 آلفاپاینن نسبت به گروه کنترل افزایش معنی داری را نشان داد، اما تفاوت معنی داری میان گروه ها از نظر مدت زمان رسیدن به سکوی هدف وجود نداشت. همچنین آلفاپاینن mg/kg 10 میزان مالون دی آلدیید بافت هیپوکامپ را نسبت به گروه کنترل کاهش داد، اما تفاوت معنی داری میان گروه ها از نظر میزان ظرفیت آنتی اکسیدانی تام مشاهده نشد.

آلفاپاینن سبب افزایش در عملکرد حافظه فضایی و کاری در موش های صحرایی گردید. یکی از مکانیسم های احتمالی بهبود حافظه در مطالعه حاضر، می تواند ناشی از کاهش میزان مالون دی آلدیید بافت هیپوکامپ، به عنوان یکی از شاخص های مهم استرس اکسیداتیو سیستم اعصاب مرکزی باشد.